Sevdiğine sözü olan kilim dokur

Erken kalkmama gerek olmayan bir gün yaşasın diyorum. Sadece bugün mü koca bir hafta için bu geçerli.İzinliyim. Demek ki her gün pazar tadında olacak.

Çok fazla uyuyamadım, alışkanlık işte yıllardır. Herşey zamanında gerek. Genç kız iken bayılırdık sabah uykularına. Buna da babam izin vermezdi. Erkenden dikilirdi başımıza. Sesini duyardık ama yinede uykuda imişcesine "ıhhh , hımmm seslerini çıkararak uykuda olduğunuza dair sesler çıkarır altın portakal alabilecek şekilde rol yapardık.
Bilirdi babam bununla nasıl başa çıkacağını. Yaz kış farketmez bir bardak su ile en derin uykuyu kuş uykusuna çevirirdi. Bir kaç kez inatla iki bardağa kadar dayandım ama, kaçışı yok. İşin yoksa sonra kalk üst baş değiş. Zalim babam, bak işte şimdi uyku kardeşim uyumayayım biraz tv izleyip birşeyler izleyeyim dediğim anlar da bir bakıyorum ki gecenin bilmem kaçı olmuş.

İşte şimdi kalk diyen yok, mızmızlanan çocuğum yok, kümesteki tavuklar gıdaklamıyor, sağılacak ineğim yok, sulanacak bahçem yok. Bahçe var var olmasına sağolsun Tanrım dün o işi biz tatlı uykumuzda iken yapıvermiş.

Yüzümü yıkadım, çıktım bahçeye yarın yolculuk var İzmir'e erken uyanan papatyalardan bir demet yaptım, baharı götüreyim İzmir'e kıskanıp onlarda çiçeğe durur bellimi olur.

Sabah beri uzun süre önce başladığım, kelebeğime ördüğüm atkıyı bitirmeye çalışıyorum.
Hani bir türkü var. "sevdiğine sözü olan halı dokur" sözünü halının desenleri ile anlatırlarmış eskiden, nerede internet nerede kağıt kalem, olmadı kadınlar yazmalarında ki oyalarla anlatırlarmış sevgilerini.
Bende sabahın en erken saatinden itibaren atkı için gerekli onlarca gülü öreceğim diye iflahım kesildi.

Hiç öf demedim, keyifle ördüm o minicik gülleri, attıkıyı güzel boynuna dolayınca gözlerinde ki o beyeniyi görmek "sağol anne eline sağlık" demesi dünyaya bedel benim için. Kızıma bir şeyler örmek gittiğim kısa tatillerde onunla boncukçulara gidip, takı için boncuklar alıp gönlümüzce takılar yapmak en büyük keyfimiz.

Bu seyahatler de mutlak bana benimle ilgili evimle ilgili bir şeyler aldırmak ister, çok direnirim ama sonunda "al, kurtul" derim kendime. Bu kadar inatçı ve kararlı bir kız görmedim ben. Merak ediyorum bu kez ne aldıracak bana "anneciğimmmm korkuyorum".

Ev lil lil...Hiç bir iş yapmadım, bir ara kapı çalındı komşu aşure getirmiş kıyıcıktan aldım hemen aşureyi. Kadın davet bekledi ama tarumar evimi görmesin diye kaseyi boşaltıp geri verdim.

Son sekiz gül kaldı. Ara verip dostlarımla söyleşmeğe geldim. Bir kaç gün olmayabilirim, merak etmeyin aman...
(Ben de kendimi ne sanıyor isem, olsun bir kaç arkadaşımız var gelip yoklayan)

Sevgiler yolluyorum efendim, sevgi ile kalın...