Sevgi bir bakıma önceliklerimizdir

İnsan unutandır, alışandır.

Hayatın hep böyle gideceğini sanırken, birden duruverir kalbimiz. Oysa sonsuz sanırız dünyayı. Bir an gelir ki yanıldığımızı anlarız.

Sevgi biter, hayat biter.

Sevgi dedim de, bu konuda çok yazıyorum ya, geçen gün biri mesaj atmış bana, beş yıl peşinde koştuğu kız ile sonun da evlenmiş, ama onu bir türlü mutlu edemiyormuş, güldüremiyormuş. Ne yapayım, lütfen yardım diye yazmış.

O kadar zor ki bunun cevabı.

Yardımı da bir o kadar zordur.

Çünkü bu hayat önceliklerimiz üzerine kuruludur.

Belli ki evlendiği kızın önceliği başkadır.

İnsanlara verdiğimiz değer önceliklerimizle ölçülür.

Hep öyle değil midir ki?

Birisine ''Hadi gel şunu yapalım dediğiniz zaman o bir takım bahaneler çıkartıyorsa, “bende onu yapmayı isterim, ama biliyorsun ki zamanım yok, uygun değilim” lerle başlayan cümleler kuruyorsa, kısacası sizinle birlikte olmayı ret ediyorsa, bilin ki, siz değilsiniz onun asıl önceliği.

Ama siz onu seversiniz.

Elmayı da seversiniz.

Ama siz elmayı seviyorsunuz diye, elmanın sizi sevmesini beklememeniz gerekir.

Bu sevgi değildir.

Sevgide önemli olan bir arada olmak, bir arada olmayı istemektir.

Sevgi de önemli olan, buluşmak için yaratılan bahaneleri görebilmektir.

Sevdiğinizi sandığınız insan, hayatınızdaki, öncelik sırası en başta ise, gerçekten onu seviyorsunuz demektir.

Bunun yanında, birisi önceliği daima size veriyorsa, hiç şüpheniz olmasın ki, en çok sizi seviyordur. Onun için en değerli varlıksınızdır.

Birisi size yeteri kadar zaman ayırıyorsa, ayırdığı zamanlarda size sıkıntı yerine, mutluluk veriyorsa, varlığı ile, ruhunuza, kalbinize dokunabiliyorsa, sizi seviyor demektir.

Hayatta şunu unutmayalım ki, en çok sevilen, en önce gelir.

"Benim her şeyimsin" Hayatımın orta yerine seni koydum.” “Sensiz bir hayat düşünemiyorum.”cümlelerini herkes söyleyebilir. Bunları söylemek zor değildir. Eğer siz onun için öncelikli iseniz, ancak o zaman her şeyiniz demektir.

Sevgi bir bakıma önceliktir çünkü.