Sevgi ile kalın!

Bir kız tanıdım geçen senelerde. Gözleri diğer kızlarınkine göre daha buruk bakıyordu. Hayatın kötü yüzüyle erken tanışmıştı. Bu gencecik yaşında daha şimdiden... Tamamlayamıyorum cümlelerimi çünkü biliyorum ki, hiçbir sözcük ya da cümle onun acısını anlatmaya yetmeyecek. 

Sizin hayatınızdaki en büyük kahramanınız kim? Benimki babamdı. Tıpkı onunki gibi... Aramızdaki tek fark benim kahramanımın hala yanımda olması. Onun ki ise çok uzaklarda . Bu çirkin dünyanın esaretinden kurtulmuş, yalnızca evlatlarının hasretini çektiği uzak diyarlarda. 

Dün "Facebook" a şöyle yazmıştı: Sevdiklerinize zaman ayırın, yoksa zaman sizi sevdiklerinizden ayırır. 

Ne kadar doğru söylemiş. Bunu anlamamız için illa ki birşeyleri kaybetmemiz mi gerekiyor? Hayır ben buna inanmıyorum. İnsan değer verdiklerini kaybetmemeli. Ya da asıl mesele kaybetmek istemediklerine değer vermeli, zaman ayırmalı... "Nasılsa birgün" denmemeli hiçbir zaman. Geçen zamanın geri dönüşü yoktur, bilirsiniz... 

Şimdi uzun uzun yazıp da içinizi karartmak istemiyorum. Sadece sevdiklerinize değmeyecek insanlara ayırdığınız zamandan daha çok zaman ayırmanızı istiyorum hepsi bu ... 

Dipnot: Hiç bir zaman, hiç bir şey için geç değildir. 

Saygılar.