Sevgi ve güzellik

Sözlük anlamlarına göre:

Sevgi; İnsanı bir şeye ya da bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu.

“…çıplak ayaklarına merhametle değil, sevgi ile baktım.”

Güzellik; - Estetik bir beğeni, coşku, hoşlanma duygusu uyandıran nitelik, hüsün, cemal.

“sandım ki güzelliğin cihanda /bir saltanatın güzelliğiydi.”

- Okşayıcı söz ya da davranış, iyilik, yumuşaklık.

“Onu sertlik değil , güzellik yola getirir.”

- Güzel olan bir kimsenin niteliği

“güzelliğin on para etmez / bu bendeki aşk olmasa.”

Sözlük anlamlarına bakarsak her birini ayrı ayrı yorumlarız. Ayrı kelimelerde ve ayrı manalarda kullanırız. Her iki kelime de bize ayrı şeyler düşündürür, hissettirir.

Fakat sevgi ve güzelliği aynı anda kullanırsak, güzelliğin sözlük anlamındaki değerini yitiririz. Çünkü burada sevgi ağır basar. Sevgi insanın yüreğini doldurur, bakışlarını değiştirir. Düşüncelerini negatiften pozitife yöneltir. Sevgi öyle bir şey ki; kelime anlamının üzerine çıkan, dinsel, düşünsel, mitolojik, ne derseniz deyin tüm bunlar da insanın tüm benliğini kaplayan muhteşem duygu selidir.

En basitinden sevgisiz bir aile, bir toplum, bir dünya düşünün ne halde olurdu.

Grary Chapman diyor ki; Sevgi evde başlar veya başlamalıdır. Sevgi dilimizdeki en önemli – ve en çok kafa karıştıran-sözdür. Hem dünyevi, hem de dini düşünürler, sevginin yaşamımızda ana rolü oynadığı konusunda hemfikirler.

Bize “sevginin çok görkemli bir şey” olduğu ve “dünyayı döndürenin sevgi olduğu” söylenir. Binlerce kitap, şarkı, dergi ve filme bu sözle lezzet katılır. Çok sayıda felsefe ve dini sitem sevgiye önemli bir yer vermiştir.

Hıristiyanlık inancının kurucusu, sevginin müritlerinin temel özelliği olmasını istemiştir.

Psikologlar, sevildiğini hissetmenin, insanın birinci derecedeki duygusal ihtiyacı olduğu sonucuna vardılar. Sevgi için dağları, denizleri aşar, çölleri yürüyerek geçer ve anlatılmayacak güçlüklere katlanırız.

Ermiş kişiler, sevgi ile güdülenmemiş tüm insan başarılarının, sonuçta boş olduğunu söyleyerek sevgiyi yüceltmiştir.

İnsanlık oyununun son sahnesinde üç karakterin kalacağı söylenmiştir:

“İnanç, umut ve sevgi. Fakat bunların en önemlisi sevgidir.”

Aslında fert olarak kendimize prensip edinmemiz gereken şey işte bu olmalıdır. Nasıl ki bir anne çocuğuna sevgi dolu yaklaşıp onu sevgiyle büyütüyorsa bizler de her şeye, herkese ve her olaya bir annenin yaklaşımı gibi yaklaşırsak inanıyorum ki dünyamız ve ülkemiz çok daha güzel olur.

“insanın yüreği ve benliği sevgi dolu olunca her şeyi daha güzel görür.”

Şimdi konuştuğunuzu duyar gibiyim; Ne yani çirkin bir şey var ben ona sevgi ile bakarsam o güzel mi olacak diyorsunuz değil mi? Evet gerçek budur. Bunu size ispat edebilirim;

Tüm annelere sorun bakalım hangi anne kendi çocuğu için çirkin der? Hiç biri, neden? Çünkü tüm anneler çocuklarını ölesiye severler, onları sevgi içinde büyütürler ve bu sevgi çocuklarını her şeyden daha güzel hale getirir. İşte gördünüz mü insanın içinde sevgi duygusu ağır bastımı her şeyi her yeri herkesi daha güzel görür.

Pekiyi anne ve baba başkasının değer yargılarına göre güzel olmayan çocuğuna kendisi güzel diyor, ama bu söylediği güzel kelimesinin sözlük anlamına ters düşüyor. O zaman kelimenin sözlük anlamı mı yanlış yoksa kişiler mi yanılıyor?

Aslında hepsi doğru, burada olan şey demin ilk başlarda bahsettiğim gibi “sevgi ile güzellik yan yana geldiğinde sözlük anlamlarını yitirirler.”

Sevgi ve güzellik üzerine yazılmış bir şiiri aktarayım.

sevgi guzellik ister
güzellik emek ister
güzellikten de degil gülüm,
yurekte ates ister

bir cocuk dudağiyla
yanakta bir sıcaklık
yalnız guzellik değil
sevgi özgürlük ister

aşklarin en soylusu
birken birçok olandır
sevginin en güzeli
paylasılan emektir
çikarsiz ve sınırsız
paylaşılan yürektir (İlkay Akkaya)

Sevgi paylaşıldıkça büyüyen bir manevi duygudur. Bir kişi diğer bir kişiye sevgi ile yanaşırsa o kişide başka bir kişiye sevgi ile yaklaşır. O da başka bir kişiye ve gördüğünüz gibi kişi içindeki sevgiyi kendinde saklamayıp başka birisiyle paylaştığı için içindeki sevgi paylaşılarak büyümüş oldu.

Sevgiyi yumuşak başlılık olarak algılayanlar olabilir. Sevginin her şeye evet demek olduğunu söyleyebilirler. Kim ne derse desin sevgisiz insanlara sevginin büyüklüğünü anlatmak sevgisiz bir yaşamın güzel bir yaşam olmadığını tarif etmek bizlerin görevidir.

Psikologların söylediği- her çocuğun içinde, sevgi ile doldurulmayı bekleyen bir “duygu deposu” vardır. Bir çocuk gerçekten sevildiğini hissederse, yeterli derecede şefkat gösterilirse, çocuk muhtemelen sorumlu bir yetişkin olarak yetişecektir.

Mevlana’nın bir sözünü aktarmak isterim.

“Ben kişilerin kusurlarını gören gözlerimi kör ettim”der.

Derler ki aşk insanın gözünü kör eder. Sevgili olan kimse etrafında olup bitenlerin farkına varmaz onun gözünde sadece aşkı vardır. O şimdi bulutlar üzerinde dolaşıyor. Rüya’ da, her şeyi tozpembe görür, şimdi nedesen hayır demez gibi cümleleri hep duyarız.

Evet, aşk ta bir sevgi çeşididir. Demek ki sevgi ile baktığımız zaman, her şeyi iyi görmek, güzel görmek gibi bir alışkanlık ediniyoruz.

Öyleyse kalbimizde sevgi dolu olarak her şeye başlarsak her şeyi daha farklı ve daha güzel göreceğiz.

Herkese sevgi dolu güzel bir yaşam dilerim…

Erhan Sirekin