Sevgi ve nefret

Benim yüreğimdeki sevgi ve aşk, sonunda bana günah yazılacaksa. 

Varsın yazılsın, ben bu günahın cezasını her zaman çekmeye razıyım. 

Senin günahların da sevgisizlikten doğan benliğindeki nefret olacak. 

Benliğinde oluşan bu sevgisizlik, bu nefret bir gün içinde ateş olup seni cayır cayır yakacak. 

Yaşadığımız hayatın sonunda her ikimize de nasıl bir hayat yaşadığımız sorulacak olursa. 

Benim cevabım şimdiden hazır, ben senin emrine uyup insan olmak için sevip aşık oldum. Diyeceğim. 

Ya sen şimdiden ne cevap vereceksin, hiç kimseyi sevmeyip herkesten nefret mi ettim diyeceksin, hiç düşündün mü? 

Düşünmedinse gel ben sana söyleyeyim,  

Benliğinde oluşan bu sevgisizlik ve nefret bir gün içinde ateş olup seni cayır cyır yakacak. 

İstersen gel, sonra pişman olma, bizi kimse sorgulamadan, sen beni, kendinle / (seninle) kıyas et. 

Kimin sevabı, kimin günahı daha çok, gel herkesten önce sen beyan et. 

Vicdanının sesini dinleyip verdiğin karara, şayet boyun eğmeyip itiraz edersem eğer. 

İşte o zaman gel sen beni, zebaniden önce Hak’a şikâyet et. 

Yoksa benliğinde oluşan bu sevgisizlik ve nefret bir gün içinde ateş olup seni cayır cayır yakacak. 

İnsan ölünce bir daha söyleyemez yalan, herkes bunu çok iyi bilir, her şey kayıt altında. 

Şayet kim! söylerse yalan, bilir ki o, yanacak cehennem ateşinde her an. 

Onun için gel, sen de sevgisiz olup, aşksız yaşama, benim gibi sev, aşık olup insanca yaşa ki,  

Bu gün içinde yaşadığın dünya güzelleşip cennet olsun ki, yarın olduğunda da nefretten yargılanıp cehennem ateşinde yanmayasın. 

03.05.2011 

Cahit KARAÇ