Sevgili Ailelerimiz!

Çocukluk arkadaşı iki teğmen adayının, Mezuniyet Törenlerine katılmak için İstanbul’a gelen Ailelerine verdikleri akşam yemeğindeki hitapları:

Sevgili Ailelerimiz!

Türk silahlı Kuvvetlerinin en genç iki teğmeni olarak
Birimiz Donanmaya, Diğerimiz Hava Kuvvetlerine katılırken
Daima yanımızda bulunmanızdan dolayı,
Sizlere müteşekkir olduğumuzu söylemek istiyoruz.

Bugüne gelirken sizler yaşamınız boyunca,
Bizler ise On Beş sene boyunca savaş verdik.

Yüreğinizi ferah tutunuz çünkü siz,
Bu savaştan galip çıktınız:
İki gün sonra kazanacağımız kılıçlar, Sizin zafer abidelerinizdir.

Bizim savaşımız ise yeni başlıyor...

Kılıçlarımızın keskin tarafı; Laik ve Demokrat Türkiye Cumhuriyeti’ne, namusumuza, şerefimize ve özgürlüğümüze uzanacak eller için;

Keskin olmayan tarafı ise insanoğlunun layık olduğu Yaşam, adalet ve hizmet içindir.

Sevgili ailelerimiz,

Kılıçlarımızın kabzasını tutarken dileğimiz, hizmet uğrunda şahadettir.

Bir gün nasip olur da bizler şehit, sizler de şehit anası ve babası olursak,

“<ı>Evlâdımızın son sözleri neydi?” diye sormayınız…

Biliniz ki; evlâtlarınızın son sözleri iki kelimeden ibarettir:

VATAN SAĞOLSUN!

29 Ağustos 2004; Saat: 21:30
Göztepe – İstanbul