Sevgili Robin Williams

Bir TV dizisi ile tanımıştım onu, Mork ve Mindy'nin uzaylı Mork'u olarak... Daha sonra "Gooooood moooorning Wietnam" cümlesi ile günü başlatan DJ olarak savaşın anlamsızlığı üzerine derin düşüncelere sevk etmişti ki bunda Louis Armstrong'un sesinden "what a wonderful world"un katkısından da söz etmeden geçemeyeceğim. Ölü Ozanlar Derneği'nde "Carpe Diem"i hayata geçirmeye çalışırken, sözcüklerin ve düşüncelerin dünyamızı değiştirebileceğine inanmış, ayrıca o okulda öyle bir öğretmene sahip olmanın ne denli harika bir şey olacağını düşünmüş ve çok eskilerde, 1979 yılında bir Ankara kışında uzun süredir yakıt kıtlığı nedeniyle yanmayan ve artık yanmaktan vaz geçmiş izlenimi veren fakülte kaloriferlerinin daha da soğuttuğu bir anfide palto ve kaşkollara sarılarak ders dinlemeye çalışan genç insanları sevgiyle anımsamıştım. Patch Adams olarak, insan hayatlarına içten bir dokunuşun önemini, Peter Pan olarak ise koca insan da olsam içimde bir yerlerde büyümek istemeyen bir çocuğun gizlendiğini gösterdi.

Sevgili Robin Williams, erken bir gidiş bu, seni özleyeceğim.