Sevgililer Günü'nün ardından

Sevgili Arkadaşlar,

Son yıllarda bizim toplumumuzda da önem kazanarak kutlanan sevgililer günü hakkında düşüncelerimi sizinle paylaşmak istiyorum. Bu günü kutlamak değil belki ama; sevgiyi, sevgiliyi bir kez daha anmak, yad etmek, terennüm etmek adına hoş bir hatırlama olarak değerlendirmek istiyorum.

Efendim önce hepimizin gün olarak bildiği, Sevgililer Günü yani (St. Valentin Day) Aziz Valentine Günü nedir? Çok özet bir açıklama yapmak istiyorum:

M:S: 2.-3. Y.Y. Roma İmparatoru olan 2. Claudius, Roma’yı kendi katı kuralları ile zalimce yöneten bir hükümdardı. Onun için en büyük problem ordusunda savaşacak asker bulamamakmış. Ona göre bu durumun tek sebebi Romalı erkeklerin eşlerini ve ailelerini bırakmak istememeleriymiş. İşte bu yüzden Roma’daki tüm nişan ve evlilikleri kaldırmış. Aziz Valentine de bu dönemde Roma’da yaşayan bir papazmış. Kendisi gibi papaz olan Aziz Marius ile birlikte Claudius’un yasağına rağmen gizlice çiftleri evlendirmeye devam etmiş. Ancak imparator bu durumu bir süre sonra öğrenmiş. Aziz Valentine insanları evlendirmeye devam ettiği için tutuklanmış ve yaptıklarının cezası olarak M.S. 270 yılının 14 Şubatı’nda sopa ile dövülerek öldürülmüş. Yıllar geçtikçe yavaş yavaş 14 Şubat sevgililerin birbirlerine aşk mesajları yolladığı bir gün haline geldi. Sevgililer Günü, 1800’lü yıllardan sonra Amerika’lı Esther Howland’ın ilk Sevgililer Günü kartını yollamasından bu yana, günümüzde daha çok sayıda insanın kutladığı toplumsal bir olay haline geldi.

14 Şubat sevgililer günü imiş… İmiş diyorum;çünkü ben sevgiliyi , sevgiyi bir güne sığdıramayanlardanım..sevmek; yüreğinizi, kafanızı, benliğinizi doldurmaz mı?.. Sevmek "O"olmak değil midir?.. "O" olmak; yani her yerde, her şeyde, her zaman; aklınızın, yüreğinizin, benliğinizin "O"nunla olması, demek değil midir?... Öyle olunca da bir gün değil her gün sevgili günüdür... Zamanımızda yapılandırılan bu günü, günümüz insanının ticari kaygıları ile ortaya çıkarılmış bir alışveriş günü gibi algılıyorum... Tüketim edebiyatı yani... Yalnızca paranın değil, duyguların da tüketimi… Ama insanın duygularının, hatta en insan olan duygusunun, böylesine değer değiştirmesini, değer kaybetmesini, hatta değersizleştirilmesini hoş karşılayamıyorum…

Siz hiç sevdiniz mi?... Eskiden yani... Ya da hala... Bugün sevgiliyi anma günü müdür?... O koca sevginiz, onu sadece bir gün anmakla mı bugüne kadar yaşadı?... O sevgi (bitse bile) yüreğinizin bir yerinde hep olmadı mı?... Düşünün bir çiçek yetiştiriyorsunuz ve yalnızca senede bir gün ona su veriyorsunuz… O çiçek yaşar mı hiç?... Sevgi her gün sulanan, beslenen bir çiçektir bana göre… Onu biz büyütürüz… Peki hala seviyorsanız; sevginizi yalnızca bir gün mü söylüyorsunuz, sevdiğinizi yalnızca bir gün mü görüyorsunuz?... Cevabınız evetse... Yazık siz sevmiyorsunuz, sevdiğinizi sanıyorsunuz… Severken insan hep "O"nunla olmak, hep "O"nu düşünmek, hep "O"nu konuşmak istiyor... Bir gün değil hergün… Bugün belki bu sevginin bir kez daha yenilendiği, güçlendiği gün olarak algılanmalı sadece… Sevmek çok kolay zannedilen, ama aslında zor bir iş… Bakın şair ne diyor;

<ı>Sevgiyi göstereceksin dostum, <ı>Söylemek yetmez. <ı>Sevgiye dokunacaksın dostum, <ı>Düşünmek yetmez. <ı>Sevgi gözünde olacak dostum, <ı>Ağızda yetmez. <ı>Sevgiyi vereceksin dostum, <ı>Gönlünde yetmez.. <ı>Seveceksin hem de öyle ki dostum, <ı>Kimsenin gücü yetmez

Gördünüz mü sevgi böyle olmalı… Bu da öyle ağızdan "seni seviyorum" demekle olmuyor yalnızca… SEVMEK; akıl işi, yürek işi, gönül işi… Değerli üstadımız Sadettin Kaynak ne diyor sevgi için, gönül için…

<ı>Gönül nedir bilene gönül veresim gelir
Gönülden bilmeyene hissiz diyesim gelir
Aşk nedir sevda nedir bunu bilmek gerektir.
Bunu bilen aşığı, her gün göresim gelir.

Öylesine büyük bir anlam, önem ve de saygı yüklüyor ki gönüle… Bir başka şarkısında da;

<ı>İşte seni seven benim
Senin aşkınla ölenim
Günah ise gönül çekmek
Gel boynumu vur, kölenim…
Kıyma bana güzelim.

Diyecek kadar büyük sevgisini anlatıyor bize…

Seven herkese sevgiler.. sevgiye saygılar sunuyorum…