Şeytan beynimizdeydi Fahriye!

Issız bir adada yaşasak diyorum Fahriye! Dört tarafını azgın dalgaların hapsettiği, kıyılarında da kızgın köpekbalıklarının dolaştığı ıssız bir ada.

Sen ve ben!

Adanın ortasında büyük bir şelale olsa! İçinde tatlı su kefali ve rengarenk alabalıklar yüzen deresi ! Olta icat edip balık yakalamaya başlasam!

Balta girmemiş ormanı olsa ve ben ilk baltayı icat etsem.

Kumsalı olsa Fahriye! Penceremizden baktığımızda güneşin ışınlarının gözlerimizi kamaştırdığı billur gibi bir kumsal. Tutup tuvaletin atığını oraya bağlasam!

Elimdeki çakıyla kalem gibi fideleri sivrileyip sivrileyip ok yapsam! Bel lastiğinle de bir yay yapıp yabani hayvanları avlasam!

Çocuklarımız olsa Fahriye!

En büyüğünü dülger yetiştirsem.

Ortancayı bahçıvan!

Küçüğünü balıkçı!

Tut ki sen Havvasın Fahriye!

Ben de Adem!

Cennetten niye kovulduk anlamıyor musun?

Elmada suç yoktu Fahriye!

Beynimizdeydi şeytan!