Şiir Gerçeği

Dilin temel parçası sözcükler, varlıktan aldıkları payları taşırken ses, çağrışım özellikleriyle bileşke oluşturur.

Sözcüğün içeriği bir başka dil aracılığıyla aktarılır. Sözcükleri içerikleriyle tanırız. Sözcük çağrışımlarıyla belleğimize tutunur.

Sözcüklerdeki ses ayırımları, başka doğaları çağrıştırma gücü, seslerin yakınlığı içsel sezgisine ulaştırır anlatımı. Örneğin, “merdiven / eldiven” sözcüklerini bu özellikleriyle düşünebiliriz.

Zihnimiz, sözcüklerin bildiren, seslendiren içerikleriyle şiir kurar. Sözcükler, sesteş özelliklerine göre bu buluşmada yer alırken zihnimiz de şiire hazırdır. Şiir, usun yasalarına göre düşündüren değil, bilinçaltının simgesel bağlarını eylemli kılıp sezdiren bir anlatıdır. Terimler, bulanık kavramlar - umut, özürlük, aşk - ortak bilinçaltı için kullanışlı değildir.

Şiiri içsel sezginin dışsal anlatımı olarak düzenlemek gerekir. Şiir, bir kurgudur; anadilin şiir birikimini, içselin sezgisini başkalaşmadan dışsalın koşullarına uyarlar. Her dilin şiiri o dilin tarihsel süreçlerini barındırır.

Dilin şiir tarihi, birikimi, yerleşik kalıpları, olasılıkları bize sezdirir. Asım Bezirci’nin , Dünden Bugüne Türk Şiiri Antolojisi bize yol gösterir. Bu yapıt yeni bir şiir kurgularken bize esin kaynağı olabilir. Öznel dize ortak dille anlatısını bulduğunda özel dilimizle anadil arasındaki bağı da kurmuş oluruz.

Şiir ciddi bir iştir!

Mayakovsky’nin Şiir Nasıl Yazılır kitabında önerdiği dizeleri kırma ayrı bir yöntem olarak işimizi kolaylaştırabilir. Doludizgin adlı şiir kitabımdan yer alan “Canevi” adlı şiirimle dize kırma yöntemini örnekleyebiliriz.

doludizgin bir at
kovalıyor ayrılıklarda
*
doludizgin
bir at
kovalıyor
ayrılıklarda
*

doludizgin bir at kovalıyor
ayrılıklarda
*
kovalıyor
doludizgin bir at
ayrılıklarda
ben denizlerin
çekildiği yerdeyim
*
biliyorum
yenilen yüreğim
doludizgin
bir at
kovalıyor ayrılıklarda

*

Şiir bir tümcedir.
Dizeler orada sözcük, sözcükler hecedir.

*
Dizeler tek solukla söylenecek biçimde düzenlenmelidir.
Şiirde yapı eksiksiz olmalı.