Şimdi okullu olduk

Ailelerin ve çocukların heyecanla bekledikleri ilk ve ortaöğretim okulları eğitime başladı. Bu yeni eğitim ve öğretim yılının tüm veli, eğitimci ve öğrencilerimiz için güzel geçmesini temenni ediyorum.

İlkokula bu yıl başlayacak öğrencilerimize ve velilerine de kolaylıklar diliyorum. Önünüzde oldukça uzun bir eğitim maratonu var. Maraton benzetmesini yaptım çünkü gerçekten eğitim anlayışımız genel olarak bir yarışa dönmüş durumda. Tüm uzmanların uyarılarına rağmen çocukların çoğu bir yarış içinde. Ben size çocukları yarıştırmayın demeyeceğim… Her ne kadar uygulamada sorunlar ve eksiklikler olsa da artık bunun yanlış olduğunu herkesin bildiğini varsayıyorum.

Ben size çocuğunuzu zaman kaybetmeden keşfetmenizi öneriyorum.

Onun dünyasını, ilgi alanlarını, yeteneklerini, sevdiği ve sevmediği şeyleri keşfedin. Eğitimde en önemli konulardan biri tanılama. Çocuğu tanımanız hem okul seçiminde, hem okulda sosyal kulüp aktivite seçiminde sizlere kolaylık sağlayacaktır. Çocuğunuzun beynin hangi kısımlarını daha iyi kullandığını, hangi kısımlarda desteğe ihtiyacı olduğunu, neyi sevip neyi sevmediğini bilmek sizin çocuğunuz ile iletişiminizi kolaylaştıracaktır. 

Birkaç küçük önerim daha olacak; Özellikle özel okulların rehberlik servislerinden çocuğunuz hakkında gelen olumsuz bildirimlere çok fazla güvenmeyin ve sorgulayın derim. Gerçekten güvendiğiniz iyi eğitimli bir pedagog veya çocuk psikiyatristi çocuğunuzla ilgili bu geri bildirimleri doğrulamadan çocuğa karşı davranış geliştirmeyin. Zira özel okulların rehberlik servisleri çocukları etiketlemeye çok meyilli oluyorlar. Çocuğunuz biraz hareketliyse “hiperaktif”, suskunsa “depresif”, birkaç rakamı ters yazarsa “disleksi” teşhisi koymaları işten bile değil. 

Bu durumla karşılaşırsanız güvendiğiniz bir veya birkaç çocuk psikiyatristi, psikoloğu ile diyaloğa girmenizi öneririm. Mesela, oğlum ana sınıfındayken burnunu karıştırdığı için beni okula çağıran PDR yetkilisi bana bu durumun psikolojik bozukluktan kaynaklandığını söyledi. Görüşmeden çıkarken halimi düşünün, "Nerede hata yaptım?" diye saatlerce kendimde suç aradım. Sonuç ise çocuk akut sinüzit çıktı ve tedaviden sonra bir daha elini burnuna götürmedi! Ben günlerce psikolojik neden olabilecek durumları bulmak ve sorunu çözmekle boşa zaman ve enerji kaybettim. Tabii bir daha bu hataya düşmedim.

Bunlar gibi onlarca yaşadığım ve çevremde rastladığım örnek var. O nedenle siz çocuğunuzu iyi tanıyın ki çocuğunuza yöneltilecek asılsız iddialara emin yanıtlar verebilesiniz.