Sıradan ve yalın yaşayabilmek

Evet sıradan biri olabilmek. Birikimleri kadar kendini tanımlayabildikten sonra sıradan yalın biri olarak yaşayabilmek ne kadar güzeldir. 

Hele birazcıkta olsa tanınan biri iseniz ve buna rağmen sıradan davranabiliyorsanız o zaman özgüveniniz olgunlaşmış kişiliğiniz de oturmuştur. 

Yanlış anlaşılır korkusu taşımamaktır, sıradan dolaşabilmek... 

Sıradan davranabilmek; toplumu oluşturan her gruptan katmandan düzeyden kalibrasyondan insanlarla bir arada olmaktan herbirinin bulunduğu ortama girmekten onları algılayabilmekten çekinmezken kişiliğinide deforme etmemektir. 

Eğer her tür grupla iletişim kurmaktan çekinmeyecek kadar sıradan olan kişilikler olamazsa toplumsal iletişim empati konsensus sağlanabilir mi? her grup kendi dünyasında diğerlerinden kopuk ve ayrışmışlar olarak, insan ama biri birini anlamak istemeyen anlayamayan insanlar olarak yaşayıp giderler. İşte o zaman toplumsal kargaşa doğması için alt yapı oluşmuştur. Çünkü kopuk insan gruplarının iletişimi yoksa kavga çıkması için küçük bahaneler yeterlidir. 

Sıradanlıktan başlayıp toplumsal kargaşanın temel nedenine geleceğimi düşünmemiştim yazının başında ama ne yazik ki toplumsal gerçek kopukluk; Türkiye'yi oluşturan Türk, Kürt, Arap, Zaza varsa diğer kültürlerle, sünni alevi gayrimülim ve ateistler, olağan ve olağan dışı cinsel tercihleri olanlar iletişimde olmayıp kopuk yaşarlarsa işte o zaman kopukluğun doğuracağı soğuklukla kargaşa çıkmaz mıi devam etmez mi? Ta ki iletişim kurulup empatileşene kadar. 

Her grubun başka gruplarla kökten iletişim kuracak aitleri bir araya gelip toplumsal kargaşayı yok etmeleri arzusuyla.

Kadri KANPAK