Şişman Deniz Kızı

Bu sabah küçük torunum Christophar'ı seyrederken birden aklıma geldi. Çocuklar çok alem varlıklar. Onların dünyasına girmek ve onları izlemek harika bir olay.

Christopher yakında 3 aylık olacak. Artık bakışları ile bizi takip ediyor, devamlı gülücükler atıyor, eskisi kadar çok uyumuyor. En büyük zevki sütünü içip altı değiştikten sonra yerdeki oyun alanına yatıp tepesindeki hayvan motiflerini izlemek çalan müziğin eşliğinde. Ben oraya orman diyorum, zaten ismi de forest yani orman oyuncağın. Yaklaşık 15 dakika oynadıktan sonra basıyor feryadı bizim bacaksız. Bu uykusunun geldiğinin belirtisi .O zaman uyku alanına almak gerekiyor bizimkini.

İşte sabah bu güzelliği izlerken birden ortanca torunum İdil'in yakın geçmişte söylediği bir söz galdi aklıma. İdil 5 yaşında ve harika muhakemesi olan, çok güzel konuşan bir çocuk. Bazen onun çocuk kılığına girmiş bir bilge olduğu düşüncesine kapılıyorum dinlerken. Geçmiş yazılarımda onun çok sevdiği erişteyi yerken bana mutlumusun diye sorduğu olayı anlatmıştım. Yumurtalı erişteden mutlu olan ve mutluluk bilincinde olan bir çocuk.

İdil, bebeğimizin ilk doğduğu haftalarda annesi ile bizim yanımızdaydı. Bir gün konuşurken enteresan bir söz söyledi ve ben güldüm ,ona' Alemsin İdil 'dedim. Alem kelimesinin anlamını bilmeyen. iyi mi kötü mü olduğunu anlamayan minik kız önce durdu, düşündü karşılık vermek için. Sonra bana 'Sen alemsin'dedi. Sanırım alem karşılığı onu kesmedi ve devam etti. 'Sen de şişman Deniz kızısın'dedi.

Ben şişman deniz kızı sözüne önce şaşırdım. Evet şişmandım ama deniz kızı nereden çıkmıştı. Birden üstümdeki elbise dikkatimi çekti. Üstümde denizin bütün güzel renklerini taşıyan bir yazlık elbise vardı. Çocuk üstümdeki elbisenin renklerinden nasıl bir hayale kapılmışsa beni şisman bir deniz kızı gibi görmüştü.

Bu söz bana harika bir iltlfat gibi geldi. Kim deniz kızı olmak istemez varsın şişman olsun.

Güzel torunum gene hayal dünyasını çalıştırmış ve bende deniz kızlarını görmüştü.

Şimdi sorarım size hangimiz karşımızdakini bir deniz kızı gibi görebiliyoruz. Birbirimizi canavar, iblis gibi görmekten vazgeçip çocuklardan örnek alıp deniz kızı gibi görmeye başladığımız zaman bütün sorunlar çözülecek gibi geliyor bana.

Çocuklardan öğrenecek ne çok şey var değil mi?