Siz siz olun!

Hayatı sorgulamak mı istiyorum, yoksa çıkmaz sokaklarımdan kaçmak, kendimden kaçmak, veyahut pusuya yatmış yalnızlığımı alt etmek mi istiyorum bilmiyorum ama bildiğim bir şey var ki; o da kendimden korkmuş olduğum gerçeği ile her an yüzleşmiş olmanın yüreğimde açtığı yaralara karşı ne kadar aciz ve ne kadar çaresiz kaldığımı görmüş olmak…

Acıyorum kendime, acıyorum her defasında kör karanlık çıkmazlarda tetiğe basıp kendimi kurşuna dizmekten!

            Sıradan avuntulara kanmayacak kadar doluyum, “geçecek, takma kafana” söylemlerine olsa olsa güler geçerim, geçmiyor işte, hayata karşı yarasız, darbesiz duramıyor insan, tıpkı “bumerang” gibi gelir her defasında sizi bulur acılarınız.

Sevmek mesela vakitsiz gelir çoğu zaman tıpkı “ölüm” gibi, zaten insan yaşamı boyunca iki şeyden habersizdir, ne zaman aşık olacağını bilemez kimse, ne zaman öleceğini de; hayata dair yılları kapsayacak plan ve programlar çizersiniz, evler, mülkler alırsınız, işler, işyerleri kurarsınız, kaç yıl sonrasına dair yatırımlar yaparsınız ama bir bakmışsınız aşk girdabına düşmüşsünüz ne planlarınız , ne de hayalleriniz istediğiniz gibi gerçekleşir, yalnızlıklar, ayrılıklar, hüsran ve umutsuzluklar kaplamışken her yanınızı siz ne işinize ne hayatınıza konsantre olmazsınız, bu olabilecek olasılığın aslında iyimser yanı hele “ölüm” çalarsa kapınızı zaten son “nokta” düşmüştür öykünüze.

            Zamansız sevmeler mi, yoksa zamansız ölümler mi can acıtır doğrusu bu konuda bir netliğim yok, sevmenin aslında yenilgilerin en büyüğü olduğunu biliyorum, bu sevgi sözcüğünün temelinde bir insana aşık olmak, ona tutulmak değil daha doğrusu mutlak sevgi sadece insana olan sevgi değil aslında, insan  kurduğu tüm hayallerine aşıktır.

İyi bir evde yaşama hayali, iyi bir işte çalışma hayali, iyi bir kadınla yaşama, iyi bir erkeği sevme hayali… Yani hayalini kurduğunuz her şeye aşıksınız aslında ve bu hayallerin gerçekleşmesi adına durmadan ölür öldürürüz birbirimizi.

İşte kendimle sataşmam, kendimle savaşmam bu yüzden, bu yüzden kendime kör karanlık çıkmazlarda kurşunlar sıkmam!

            İyi bir insan olabilmek, erdemli olmak çok zor; mutlak surette bir talihsizlik gelip sizi bulur ve siz günaha bulaşmayacağınıza dair binlerce defa tövbe etmiş olsanız da yine bulaşırsınız günaha.

Hayatta iki şey zamansız gelir dedik ya aşk ve ölüm, işte o yüzdendir ki planlarımız hep kısa vadeli olsun, bir bakmışsınız hiç hesapta olmayan bir sevdaya kapılırsınız ve istediğiniz hiçbir hedefe varamazsınız veya diğer kötü ihtimal tıklar kapınızı.