Sizin hiç ağacınız var mı?

Sizin hiç ağacınız var mı? Benim var...

Dün akşam “Bugün ekinoks” yazımda söz vermiştim “bugün ağaç dikeceğim” diye (1). Şimdi o sözün hesabını vermek için yazıyorum. Yediden yetmişe demiştim ama daha genci de, daha yaşlısı da vardı. Bugün öğleden sonra, üç yaşından, seksenli yaşlara kadar büyük bir kalabalık ağaç bayramında ağaç diktik. Her yaştan hepimiz aynı duygularla oradaydık ve çocuklar gibi şendik.

Üç yıldır baharın ilk günlerinde ağaç bayramına katılıyorum ve ağaç dikiyorum. Hem ağaç dikiyorum, hem de ağaç dikenlerin yüzlerindeki mutlu ifadelerin, heyecanların fotoğrafını çekiyorum. Bugün yalnızca üç ağaç dikebildik iki arkadaş. Çok kalabalıktık, en çok ağaç fidanı en uzaktaydı ve en uzaktakileri oraya daha çabuk koşan çocuklar ve gençler diktiler. Bugün bir yarış vardı, ağaç fidanlarını bulup onları bir an önce dikebilmek yarışı. Çukurun bir yanına kitabını, defterini koyup, eline küreği alıp ağacını dikip, sonra kolunun altına kitabını defterini alıp başka bir fidanın yanına giden öğrencileri izlemek ne güzel bir zevkti.

Geçen yıl ve önceki yıl diktiğimiz ağaçların yeşerdiğini görmek heyecan vericiydi, doğaya bir armağan vermenin mutluluğuydu bu heyecanın nedeni. Aralarda kurumuşları görmek biraz içimi burksa da. Bildiğim, gençlerde bu doğa sevgisi olduğu sürece o kuruyanların yerine de nasıl olsa yenileri dikilecek.

Bugün ODTÜ’de ağaç bayramı vardı, ağaçlar diktik ve şimdi doğa bayram ediyor.

(1) Bugün ekinoks: http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=31647