Soğukkanlı olabilmek

Soğukkanlı insanlar. 

En özendiğim, onlara benzemek istediğim insan tipleridir.  

Tamamen mantık insanlarıdır bu gruba dahil insanlar. Duygularını aldırmış gibi bir halleri vardır. Kolay kolay tepki vermezler, kolay kolay üzülmez ve hatta kolay kolay sevinmezler. (Bence bütün duyguları yaşarlar ama belli etmezler.) 

Gözlemlerime dayanarak belirtmek isterim ki, bu gruba dahil insanların pek çoğu fazla konuşmazlar. Sorulduğu zaman kısa ve net yanıtlar verirler. Konuyu uzatmamak için ellerinden geleni yaparlar.  

Bu insanların kendilerine ait bir dünyaları vardır kanımca ve orada yaşarlar. Kimseyi de almak istemezler dünyalarına. Kendi dünyalarında sakinlik, serinkanlılık ve mutluluk kol gezer. Bu yüzdendir kendi dünyalarından çıkmak istememeleri, çünkü orda huzuru bulurlar.  

Ben ise saman alevi gibi yapımla, çoğu olay karşısında anında tepki verir, çabuk öfkeye, heyecana ve telaşa kapılabilirim ve olayların uzamasına sebep olurum.  

Sadece doğal afetler karşısında - nedenini anlayamadığım şekilde - serinkanlı olabiliyorum. Büyük Marmara depreminde herkes sokaklara dökülmüş panik içinde beklerken, ben yatağımda uyuyabildiğimi hatırlıyorum.  

Günlük olaylarda ve çalışma hayatında tam bir panik ve heyecan hali mevcuttur bendenizde.  

Bir kaç sene önce panik atak tedavisi görürken aldığım antidepresan ilaçlar beni soğukkanlılık mertebesine ulaştırmıştı. Kendimi çok sevmiştim o zaman. Dünyaya, yaşadıklarıma ve olaylara bir uzaylı gözüyle bakmak mükemmel bir deneyimdi benim için. Demek buydu "soğukkanlı" olabilmek.... Beni en delirtecek olayda bile, gayet güleryüzlü, mantıklı ve soğukkanlı bir şekilde bakabiliyordum yaşadıklarıma.  

Geçen gün kendimi denemek istedim ve karşımdakinin beni çileden çıkartacak düzeyde saçma bir lafına - kendimi zorlayarak - sustum ve hatta suratına manalı bir şekilde bakarak gülüp geçtim. (Soğukkanlı olma alıştırmalarım 1- devam edecek.) 

Normalde beni tanıdığı için, vereceğim tepkiyi çok iyi kestirebilen karşımdaki, bu halimi görünce afallayıp şaşkına dönmedi değil tabii.  

Ama benim için fevkalade güzel bir deneyim oldu.  

Çok zevkliydi "soğukkanlı" olmak. Tereyağından kıl çeker gibi, rahattım yaparken. Bir kaç kez yapınca devamı gelecek diye geçirdim içimden. 

Son yazdıklarımdan "soğukkanlı" bir insan olmak istediğim sonucunu çıkartmak mümkün.  

Evet ben "soğukkanlı" bir insan olmak istiyorum.  

Olaylar karşısında tepkisel, heyecanlı ve öfkeli olmak hayata karşı bitmek bilmeyen bir mücadeleye itiyor ve yoruyor sizi.  

Soğukkanlı olduğunuzda ise, sükunet, mantık ve iyimserlik ruhunuzda kol gezdiği için hayatı olduğu gibi kabul edebiliyor ve mutlu olabiliyorsunuz. 

Çok önemli bir ayrıntının altını çizmek istiyorum, soğukkanlı olmak demek, ruhsuz olmak demek değil. Sadece başınıza gelen olaylara duygularınızla değil, mantığınızla yaklaşabilme özelliği. 

Kuşkusuz stres ve kriz anlarında soğukkanlılığın önemi daha artıyor. Ne kadar soğukkanlı iseniz, krizden o kadar yara almadan çıkıyorsunuz. 

Ben de serinkanlı insanların dünyasına girmek istiyorum....  

Bana çok şey kazandıracağını biliyorum, alıştırmalarıma devam ediyorum. 

Başaracağım, biliyorum.......