Son dönemeç

Biz öğrenciyiz. Hem de çok zor ve karışık bir dönemde... Bunun yükü altında eziliyoruz kimimiz. Sınav türlerinin devamlı değiştiği bir ortamda kafamızda binlerce soru işaretiyle, okulla dershane arasında mekik dokuyoruz. Kolay değil hiçbiri. Ama esas görevimiz elimizden geleni yapmak. Son dönemeçteyiz. Benim üzüldüğüm çalışan ve başaran ile çalışan ama başaramayan arasındaki uçurumun çok büyük olması. Her şeyi yapmak gelmez kimsenin elinden. Kimimiz iyi basketbol oynarız kimimiz iyi soru çözeriz. Geleceğimizin, zekamızın iki saatlik bir sınavla değerlendirilmesi en acısı. Hepimizin idealleri var. Öyle ya da böyle hepimiz iyi yerlere gelmek, iyi para kazanmak, iyi yaşamak istiyoruz. Peki kaçımız tüm bu isteklerine kavuşacak? Ya da kaçımız etrafta şahit olduğumuz o işsizlik manzarasının bir elemanı olacak? Hiçbir fikrimiz yok. Ve maalesef hiçbir garantimiz de yok. Ayakta kalmanın tek yolu var bizim için: çalışmak. Çalışmak zor bir iş. Ama hayatta sonunda mutluluk olan hangi iş kolay ki? Maalesef hiçbir konfor alın teri dökülmeden elde edilemiyor. Bu hayatın kuralı. Ve biz ne yazık ki bu hayatın kuralını sınava iki hafta kala değiştiremiyoruz. Öyleyse şimdi bir seçim yapma zamanı. Unutmayın hiçbir şey için geç değil.