Son kahraman

Halk galeyana gelmiş "Başkahramanı" karşılamak için alt yapısı yandaş belediye tarafından hazırlanmış alana doğru akmaktadır dalga dalga.
Yandaş belediyenin ücretsiz metro tarifesini duyan partili, yatağından fırlayıp bedava yolculuğun tadını çıkarmak için yarı giyinik vaziyette alandaki yerini alır.
Çok geçmeden "Başkahraman” unvanı verdikleri liderleri, kürsüye doğru "Polat Alemdar" edası ile arzı endam eder ve meydanda bir uğultudur kopar...

—Tür-ki-ye senin-le gurur duyuyor…

—Tür-ki-ye senin-le gurur duyuyor…

Başkahraman, miting alanına bu coşkulu tezahüratlar eşliğinde girmenin verdiği rahatlıkla kürsüye çıkar ve partilileri selamlar. Meydan coşkulu, meydan uğultulu...................

—Vur vur inlesin…

—o, bu, şu dinlesin...

- Tamam tamam...Müsade edin konuşalım.

Başkahraman'ın her an patlamaya hazır bir volkan tavrını bilen Sesçibaşı hemen mikrofonu kapıp halkı uyarır;

-Sessizluuuk!

-Sessizluuuk!

Bu uyarıyla birlikte sessizlik sağlanır ve Başkahraman başlar icraatlarını sıralamaya.

-Biz yaptık.. tııık.. tık..

-Biz indirdik.. diiik.. dik..

—Bunların bir dikili ağacı bile yok. Hamdolsun bizde ne ararsan gani, han hamam...

-Ama gözleri vaaar görmez.....Cıııızzzz. Cııııızzzz...Zönk..Mööönk.

Eyvah eyvah! Ortalık karışacak şimdi. Elektronik ses sistemindeki düzensizlik Başkahraman'ın canını sıkmaktadır. Yetkililerin uyarısıyla ses teknisyeni duruma müdahale eder etmesine de; kahramanımız da (!) teknisyene müdahale eder:

—Ne oluyor ya?

—Efendim ses ayarını…

—Şimdi bozarım senin ayarını ha.... Bu ne rezillik..lik..lik?

Neyse ki Başkahraman'a mikrofonun açık olduğu hatırlatılır ama bu sefer de elinde yandaşı olmayan bir gazete tutan yurttaşa çatar;

-Hangi meyde grubuna ait o gazete..te..te?

—Muhalif gazetesi sayın başkahraman'ım.

-Gazeteni de alda git laaa..la..la!

Muhalif gazete okuyan yurttaş “I love you” sesleri arasında apar topar alandan çıkarılır ve merkeze götürülür! Bu azarlanma tarzı çok tutar. Halk iyice coşmuştur artık.

—Türki- ye senin- le gurur duyuyor! Şak. şaak..şaaak...

Ortalık biraz sakinleşir ve kahramanımız icraatlarını sıralamaya devam eder.

-Yolsuzlukla..la..la..

-Yoklukla..la..la..

-Rantla... Pardon pardon!

-İşsizlikle..

……………Amfiden dönecek "la..la" ses ekosunu beklemeden bu sefer de “İş istiyorum” pankartı tutan bir gence kafayı takar haşmetlu sultanımız.

—Sen bir provokatörsün!

—Neden Sayın Başkahraman'ım?

—Yeşil parkandan belli, sen osun.

—Ben partinin gençlik kollarındayım efendim.

—Hadi yeri bee... Bende Diyojen'im bildin mi?

Kıyamet kopmasına ramak kala parti İl Başkanı genci tanıdığını ve parti üyesi olduğunu Başkahraman'a arz eder. Ama onun kafasında yeşil parka “Gocik” vardır hala!

—Onları biz dağıttık sayın Başkahraman'ım.

—Van minit, van minit! Ne diyorsun sen ya?

—Efendim Fak Fuk fonundan dağıtılan yardımla Gazze yardımı karışmış. Gazze’ye gidecek giyim yardımı ilimize; ilimize dağıtılacak bedava kömürde Gazze’ye gitmiş.

-Hayttt. Paralarım sizi alimallah!

.................Ve…Miting alanından ancak Malkoçoğlu, Köroğlu, Dadaloğlu ve Kılıçdaroğlu canını kurtarabilmiştir. İl başkanı hakkında henüz bir bilgi alınamamıştır.

...............Şaşırmadınız değil mi? Şehit ailelerini, köylüsünü, memur ve işçisini hatta Büyükelçisini azarlayan insan bu huyundan vazgeçmez… Saltanat tutkusu bu olsa gerek… O, ulusal kahramanı Recep İvedik olan bir ülkenin son kahramanıdır …

...............Küfür etse o gece yarısı bir kahramanlık karşılaması daha düzenlerlerdi kuşkusuz! Bir millet nasıl yönetilmeye layıksa öyle yönetilir. Bütün stres ve sıkıntısını insanları azarlama özgürlüğünde bulan bir başkahramanımız var ne yapalım?

I am sorry.