Sonbahar üzerine

Yenilgide zafer yatar, yenilişten yenilişe değişir kaderin bırakacağı iz hem de. Sonbahar da izler ve yenilişlerle kucaklıyor önce.

Yusuf siyasi ssuçunun cezasını çekmeye başladığında eğitimi yarıda kesilir. "Bİlim adamı gibidir" oysa köyündeki küçüğün gözünde. Veremden muzdarip, resmi kurumlarla on yıla fit olup çıkar cezaevinden ve döner köyüne. Bir anası kalmıştır bir de bir iki arkadaş geriye. Kısa sürede köyün üzerinde gidilmeyeni olur Yusuf.

Anası hastalığını sezerken inceden, sessizliğinde bağır bağır bağırır Yusuf. Ballı sütler ve gece filmleri, oturulan odadaki divan, sürgülü soba, Yusuf'un ardında bırakacağı siyasi posterler bir de...

Kültürlü hayat kadını girer yaşamına bir anda. Uzağa gidebilsek seninle der. Çocuğuna göndereceği üç kuruşu düşünmek zorunda olmasa da aşık kalabilse keşke... "En ideal düzen sosyalizmi sevdin diye mi yattın hapiste" der Yusuf'a kadın, bedenine duyulan saygının onayını aldıktan hemen sonra.

Yer Artvin'dir, kıştır ve doğa Yusuf'a sestir adeta. Dalgalar, kıyısına gelince denizin yutacak gibidir adamı. Yusuf'un az konuşan çok anlayan anası bahçesine usulca tüneyen kargalarla kavgadadır. Zira kargalar birinin ölümüne habercidir.

Yusuf'a ağıt olunca tulum sesi, üfle de sönsün yangınım ve süslensin zafer tacıyla... Yine olsa bunu seçerim desin kader ortağı dost. Ve payımıza bu dümüş olsun hayattan en ideal düzeni sevdik diye...