Sonsuz Maviye Tutkun, Gökyüzü Sevdalısı Bir Yıldız Daha Kaydı

Kötü haberler, geç saatte çalan telefonlarda gelir. O yüzden cep telefonumu akşam yemeği sonrası kapatmak gibi bir davranış geliştirdim. Kötü haber almayacağımı umarak; deve kuşunun kendini gizlemek durumunda kaldığında başını kuma gömmesi gibi bir şey, benim bu yaptığım.

İftar sofrasının hazırlanması kargaşası ve yemek sonrası rehavet, cep telefonunu kapatmamı unutturdu sanırım.

23:30’da çalan telefonun sesi ile ben de eşim de irkildik.

“Başımız sağ olsun” diye söze başladı Erkan. Tüm kanımın çekildiğini hissettim.

Gene kötü bir haber, gene geç saatte çalan telefonla gelmişti.

Saygılı, utangaç hali bir anda gözlerimin önüne geldi.

Geçen yıl annesini kaybetmişti. Çok geç haberim oldu. 3 Mayısta, Türkkuşu’nun kuruluş yıldönümünde başsağlığı dileme olanağını bulabildiğimde, nasıl da buğulanmıştı gözleri. Nasıl da dalıp gitmişti. Yeşil uçuş tulumu içinde, küçücük bir çocuk olmuştu bir anda. Anne özlemini yüreğinin derinliklerinde duyan küçücük bir çocuk.

Bu gün ( bu saatte dün oldu), 18:30 sularında annesine kavuştuğunu söylüyordu. Türkkuşu Uçuş Okulu Öğretmeni Erkan.

Çok Hafif Hava Araçları Okulu Öğretmen Yardımcısı, Yelken Kanat ve Motorlu Yelken Kanat Pilotu Altan Aydın, İnönü Eğitim Merkezinde, bir görev uçuşunda şehit olmuştu.

Bir sonsuz maviliklere tutkun, bir gökyüzü sevdalısı daha, bu dünyaya elveda dedi.

Milliyet Blog İnönü toplantılarına katılan dostlarımız, resimlere bakınca, bu saygılı, utangaç bakışlı delikanlıyı anımsayacaklardır.

Güle güle Sevgili Altan Kardeşim. Işıklar ve maviliklerle uyu. Annene olan özlemini doyasıya gider.

Başınız sağ olsun, başımız sağ olsun; ailesi, çalışma arkadaşları, öğretmenleri, Türk Hava Kurumu ve Türkkuşu camiası. Başınız sağ olsun havacılığa gönül vermiş olanlar.