Sonuç alınabiliyor mu?

Terör politikasındaki aşırı süratlilik ve karışıklık, medyadaki asılsız mı gerçek mi olduğu belli olmayan bilgiler, yoğun siyaset ve her kafadan bir ses çıkması nedeniyle yazılarıma kısa bir ara vermiştim. Tekrar sizlerleyim.

Hükümet'in terörle mücadele ve sınır ötesi operasyon konusunda yaptığı görüşmeleri ve bu görüşme sonrasında yaşanan gelişmeleri basın-yayın organları aracılığıyla dikkatle izledim. Öncesini ve sonrasını analiz ettim. Kazandıklarımızı ve kaybettiklerimizi düşündüm. Peki ne kazandık?

Bir, iki hafta önce Başbakan Erdoğan, ABD Başkanı Bush ile görüşmeye gitmişti ve bu görüşmeden az da olsa yararlı sonuçlar alınmıştı. PKK terör örgütünün Türkiye ve ABD'nin ortak düşmanı olduğuna ve Amerika ile Türkiye arasındaki anlık istihbarat işbirliğinin önemine vurgu yapılmıştı. Bu söylemler, uyuglamaya konulmalı, sadece sözde kalmamalıydı.

Yaşanan bir çok gelişme de bu söylemlerin sözde kalmadığını gösteriyor. İki ülke arasında yapılan istihbarat işbirliği sonuç veriyor gibi. Sınır boyunda uçan U-2 casus uçakları da bunun bir göstergesi. Türk askeri sınırın berisindeki dağların kontrolünü tamamen ele geçirmiş durumda.

Fakat insanların içinde "sanki sınır ötesi harekat yapılmayacakmış gibi" hisler var. Bu hissi zaman zaman ben de yaşıyorum. Hemen arkasından; "Sınır ötesi harekat bağırarak yapılmaz, elbette ki hükümet ve asker bir şeyler yapıyordur. Durgun denizin sonu fırtınadır." diye düşünüp, yüreğime su serpiyorum. Hemen arkasından Başbakan'ımız bir açıklama yapıyor. Sınır ötesi harekat mutlaka yapılacaktır diyor, benim ve halkımızın yüreğine bir kez daha su serpiliyor.

Aslında hiç kimse ülkesinin savaşa girmesini, askerinin sınırın ötesinde savaşmasını istemez. Yine hiç kimse ülkesine ateş açılmasını ve kendi ülkesinde askerinin öldürülmesini istemez. Eğer böyle bir durum varsa o ülkenin vatandaşları, yöneticileri ve askerleri kendi ülkesine ateş açılmasına izin veren ülkeye gereken uyarıyı gerektiği kadar yapar, o uyarı dikkate alınmazsa gereğini kendisi yapar.

Şimdi biz o ülkeye uyarıları gerektiği kadar yaptık. Uyarılarımızın çok az bölümü dikkate alındı. Yani bizim istediklerimiz o ülke tarafından tam olarak gerçekleştirilmedi. Böyle giderse, gereğini çok yakın zamanda kendimiz yapacağız.

Gereğini yapacaksak biraz çabuk olalım. Artık beklediğimiz yeter. Hadi Türkiye.