Soruya bak soruya

Matematik öğretmeni olan bir arkadaşımın oğlu askeri lise sınavlarını kazanmıştı. Biz bu konuda bir deneyim yaşadığımız için yardımcı olmamızı istedi. Ben de görüp yaşadıklarımızla ilgili bilgiler aktarmaya çalıştım.

Bu sınavları kazanan çocukların başarılı ve boy, ağırlık vb. yönlerden belirlenmiş olan koşullara sahip seçme öğrenciler olduğunu, çocuğun kendine güvenmesini, rahat olmasını, bu sınavı kaybetmenin dünyanın sonu olmadığını, yaşamı boyunca daha bir çok sınavla karşılaşacağını, ailenin de çocuğu rahatlatması gerektiğini vb. şeyleri söyledim.

Spor ve mülakat tarihinden birkaç gün sonra M.Z öğretmenle Karahallı İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’nde memurların odasında karşılaştık. Ben “ Hayrola mülakat için gidip geldiniz mi?” diye sordum.

- Bırak Hocam yahu. Şimdi sana bir şey söylesem inanmazsın. Dedi.

Ben de;

- Canım sen söyle bakalım da inanıp inanmayacağımıza da biz karar verelim. Dedim.

- Çocuğa; bir kayıkla denizdesin, sağında Hz.Muhammet, solunda da Atatürk yüzme bilmedikleri için denizde boğulmak üzereler; önce hangisini kurtarırsın diye sormuşlar. Dedi.

- Böyle bir soruyu sormak için kişinin aklından zoru olması gerekir. Gerçekten senin oğlana böyle mi sorulmuş. Dedim.

Benim, çocuğuyla da karşılaşacağımı bildiğinden midir bilmiyorum.

- Benim çocuğa değil de arkadaşın çocuğuna sormuşlar. Diye değiştirdi ifadesini.

- Peki tamam, sen gördün mü o çocuğu dediğimde tekrar değiştirdi ve;

- Kapıda öyle söylediler, dedi.

- Bak arkadaşım askerimizi karalamak isteyen yobazlar her zaman buna benzer şeyler uyduruyorlar. Binlerce seçilmiş öğrenciden, askeri okulların ihtiyacı olan sayıda adayı seçmek o kadar da kolay değil. O çocukların ve komutanlarının hepsi de senin gibi benim gibi insanların çocukları, dedim ve konuyu kapattım.