Sosyal Devlet Fakirlik Nedeni

Köhnemiş düşünce: Yeteri kadar; ama herkesin olsun.

Yaşam tarzı, inanç ve kültürle belirlenen “yeteri kadar” herkese göre değişince ortaya “bir lokma bir hırka” manzaraları çıkıyor.

Ya bazı kişiler bir tas çorbaya doyuyor ya da yine aynı zihniyetteki yöneticiler tarafından önlerine bir tas çorba konuyor.

Acından ölse bile haline şükreden hastalıklı bir toplum.

Daha kötüsü amaç bu olunca gayrette bu kadar oluyor.

Sosyal devlet ilkeleriyle yönetilen ülkelerde bolca çay simit edebiyatı vardır.

Ya böyle olacağız ya da hırsız kapitalistlerin artıklarıyla doyacağız, ortası yok!

Kapitalist üretiyor ama çalıyor, yiyor içiyor dağıtıyor ya bunlar da topluyor “Bir buğday tanesi zayi olmasın”

Üretim yok bunlarda, bolluk bereket yok, refah toplumu mümkün değil; dürüstler ama bunlar da çalıyorlar, dünyanın zamanını!

Bana diyor bu kadar yeter diyor. Bu kadar dediği aslında yetmez, karnı doyuyormuş ya! Bu düşünce insanları fakir yapıyor. Haliyle buna göre de çalışınca.

Yeter ki herkesin yiyecek ekmeği olsunmuş!

Solcu literatürde yer alıyor bu, kapitalistin çalması kadar tehlikeli. Bir ülkede insanlar devlet yardımıyla geçinir mi ya! Kör müsün topal mısın? Kapitalist çalmayacak, sen de böyle saçma sapan düşüncelere kanmayacaksın.

Karnım doysun da diyeni yemin şart olsun aç bırakırım, hiçbir şeyi hak etmiyor! Kapitalist düzenin oyunu, seni aç bırakıyor bu hale razı ediyor. Kapitalistin oyunu ama ona veriyorsun oyunu!

Türkiye’de bir kişinin, sosyal devlet fakirlik nedenidir, dediği duydunuz mu? Kapitalistin işine geliyor. Ülkede kimse aç ve açıkta kalmasın yeter ki onun düzeni yürüsün. Topkapı surlarının dibinde yatan dilenci bile aç ve açıkta değil.

Ülkenin üçte biri fakir, 30 milyon. Yarısı bu düşünce yüzünden fakir. Adam razı, sen vermiyorsun, kapitalist memnun. Yok işsizlikmiş yok bilmem neymiş, kimi kandırıyorsunuz, işin aslı düzen!