Söyle üstat

Söyle üstat
Sonsuz bir okul mu hayat
Öğren öğren
Bitmiyor…

Acılar büyütüyor…

Anlık mutluluklar
Nefes alanları…

Soluklan ve
Devam et…

Tıkandığında, korkma,
Umutlar el verecek!

Kendini buluş mu hayat
Sonlara gelindiğinde,
Kendini unutuş mu,
Hala bilemedim,
Sormam lazım anneme,
Biliyordur belki,
Son zamanlarda ölümden
Daha fazla söz ettiğine göre…

“Ben” diyoruz ya hep,
Hani sanıyoruz
Ya da istiyoruz ki
Dünya sırf bize dönecek;
Hani sanıyoruz ki,
Varlığımızla onurlandırıyoruz
Dünyayı…

Onurlandırıyoruz elbet,
Kuşku bile götürmez
Ama…

Herkes bir ayrı “ben”! ..

Elbet herkes özel,
Elbet herkesin var oluşunun bir onuru var
Ama,
Var mıdır farkımız bir kum tanesinden
Ya da yüz binlerce karıncadan birinden
Söylesene üstat,
Evrene şöyle bir yukarıdan bak! ...

Gülgün Karaoğlu
Ağustos,06/07