- Kategori
- Gündelik Yaşam
Su gibi...
İnsan sesleri yok burada
bir kuş gibi süzülüyorum,
mavi karanlığa,
seviyorum; sevdikçe
seviyor
Ne ağaca, ne buluta benziyor
Unuttum
hayatın kara deliklerini,
unuttum kendimi
Yoğum
yokluğum mutluluk, huzur
Bedenim yok artık
Ölüm
böyle olmalı; hafif, uçucu,
uçmak…
Martı pike yapıyor
Kulaç atıyorum
hiçliğe,
hiçleştikçe
benliğime yürüyorum
yürüdükçe mutluluk
su oldum suyun içinde
şeffaf,
yokluğum; varlığım
sonsuz mutluluk
Duyduğum farklı bir ses
sesim, suyum, yosunum, bulutum, yıldızım…
Hiçim,
hiçliğim; yokluğum
yokluğum gittikçe büyüyen ruhum…