Susma güzel dostum, sen sustukça sıra sana da gelecek...

Ey Dostlar, Ey Güzel İnsanlarımız!...

Daha ne kadar bu insanlık dramına sessiz kalacağız!...

Hep sessiz kaldıkça yalnız kalmadık mı hepimizi ezen güçlerin karşısında!...

Sen; “Susma, sustukça sıra sana gelecek!...” diye ezilenler, hak arayanlar bağırırlarken sen kulaklarını bu seslere tıkamadın mı?...

Sen; özelleştirmelerle insanlar işsiz kalırlarken, çığlıklarını uzaktan sessizce izlerken “Devlet ticaret yapmaz” demedin mi?…

Sen; 1 Mayıslarda Taksim meydanında Emekçiler emeğinin karşılığını almak için, hak aramak için meydanlara çıktığında tekmeler yiyen, joplar yiyenlerinlerin acılarını görmezden gelmedin mi?...

Sen; Çorum, Maraş ve Sivas Madımakta insanlarımızın çığlıklara kulaklarını tıkamadın mı!...

Sen; hep “Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın!...” demedin mi?...

Hepsine Sustun, duymazdan geldin, görmezden geldin, bilmezden geldin en sonunda “Ticaret yapmasın dediğin devlet benim tarım ürünlerimi alsın” demedin mi?…

Acılarına ve haklı mücadelerine hep sessiz kaldığın, destek vermediğin güçlerin karşısında şimdi ne hallerdesin, sende yalnız kalmadın mı?...

Şimdi sende ezildin, haklı isteklerine destek vermediğin işçiler, memurlar, çiftçiler, emekliler, esnaf hep birlikte yalnız kalıp ezilmediniz mi?...

Şimdi vicdanlarımızla baş başa kaldık, şimdi kendimizle hiç yüzleşmeyecek miyiz, yeni başlangıçlar hiç yapmayacak mıyız?...

Şimdi; Gazze"de çocukların uçurtmaları kurşunlarla, roketlerle yere indirilirken, yaşlılar, çocuklar, acılar içinde yaşayan masum kadınlar, insanlar savunmasız bir şekilde hayatlarını kaybediyorlar!...

Filistin"de çocuklar ve kadınlar bizlerin dinlediği türküler yerine hayatlarını kaybeden çocukları için, insanlar için şimdi ağıtlar yakıyorlar, seslerini rüzgara veriyorlar!...

Ve bizler yine her zamanki gibi derin sessizlik içerisindeyiz!…

Gelin şimdi yeni başlangıçlar yapmak, yeniden el ele vermek için bir şeyler yapalım, yalnız olmadığımızı, onurlu yaşadığımızı tekrar gösterelim!...

Zor ve insanın içini burkan zamanlarda; kenetlenerek, tepkiler koyarak, dayanışmalar göstererek, yardımlaşarak, birlikte yaslar tutarak hem insanlığımızı geliştiririz hem de yalnız olmadığımızı zor günlerde anlayarak umutlarımızı geleceğe taşırız!…

Bizler sessiz kaldıkça sıra bize gelmiyor mu?...

Daha ne kadar sessiz yaşayacağız!...

DrMustafa ÇUKURYILDIZ

cukuryildiz@hotmail.com