Takıntılı aşk hakkında bir fasıl

Takıntılı aşk temel belirtileri, itibariyle melankoliye benzeyen vesvese kaynaklı bir hastalıktır. İnsan kendi eliyle bu hastalığa atar kendini… İçinde oluşan şehvet bu duruma katkıda bulunsun veya bulunmasın o tüm düşüncesini sevdiğinin yüz hatları, mimik ve tavırları üzerinde yoğunlaştırmak ister ve bunları mutlak surette güzel bulur…

Takıntılı aşkın belirtileri, gözün çukurlaşarak normal nem ve parlaklığını kaybetmesi ve ağlama dışında pek sulanmamasıdır. Ayrıca her daim zevk veren bir duruma bakıp gülüyormuşçasına ve sevindirici bir haber almışçasına veya bir sohbete kulak kabartmışçasına göz kapaklarının oynaması da başlıca belirtileridir…

Artık bir konuda yoğunlaşılamamakta, çevresindeki uyarılara geç tepki verilmekte ve beyinde sürekli gel-gitler başlamıştır. Artık bu hastanın gözleri dışında tüm organları sönük,pörsük ve hareketsizdir.. Üstü başı ve tavırları düzenli değildir.. Nabzı düzenli de atmaz artık…Özellikle aşk konulu şarkılar dinlenilip;ayrılık,terk edilmişlik hissedilmekte, ileriye dönük ümitlerin haybeye gitmesinden bahseden şarkı sözlerine kulak verilip derin bir kahır ve kaygı emaresi gösterilir.. Dikkatli bir gözlemci bu tavırlarından kime aşık olduğunu kolayca bulabilir…

Ama gözlemci dahil en yakınındakiler takıntılı aşk tanısını koysa da tedavi etmeyi hiç kimse başaramaz ve bu işin içerisinden çekip çıkaramaz.. Bu durumlarda hastaya sürekli şunlar söylenilir; Spor yapıp bedenini yor, sevdiğin iş ve hobilerle ilgilen, meşgul ol. Gündelik hayata ve eğlenceye takıl, çeşitli dernek ve sosyal faaliyetlerde bulun,müzik dinle;vs…

Tam takıntılı aşık bunlardan kurtulup normal moda döndükten kısa bir süre sonra bir 2.vaka yaşanır ve bu kısırdöngü hep böyle devam eder gider.