Takke düştü kel göründü

Erbakan hocanın rahle-i tedrisinden geçmiş bir ekip kurdu partiyi ve Türkiye’yi yönetmeye talip oldu.

İçimden bunlarla olmaz, bu ekip Türkiye’yi yönetemez dedim. Evet bu bir önyargıydı.

Sandıklar kuruldu iktidara geldiler. Yapacak şey kalmamıştı. Bekleyip görecektik. Türkiye nereye gidecekti?

Türkiye’nin ulusal politikalarından vazmı geçeceklerdi. Ülkeyi Hıristiyan kulübü olan batıdan kopartıp doğuya mı entegre edeceklerdi. İMF’ye , ABD ‘ye , Dünya bankasına sırt mı çevireceklerdi?

Türkiye’yi usul usul bir şeriat devletine mi dönüştüreceklerdi, Atatürkü, onun, çağdaş laik devletini buharlaştıracaklarmıydı?

Önce milli görüş gömleğini çıkardık dediler. Biz değiştik dediler. Biz sisteme muhalif değiliz, sisteme entegreyiz dediler.

Yapacak ne vardıki? İzlemeye başladık. Dikkatli gözlerle iyi niyetle.

Hadi bir kredi verelim bakalım. Yaptıklarına, söylediklerine önyargı ile yaklaşmayalım Türkiye için iyi olan bir şeyler yapacaklarsa karşısında olmaya gerek yoktu.

İlk kırılma noktası ABD’nin Irak işgali oldu.

Kuzey Irakta yuvalanan PKK yı da bitirmek adına katkı sağlayacağına inandığım için tezkerede ERDOĞAN’ın yanında durdum. Tezkereye evet dedim. İlk kez burada sol’dan ayrılarak , CHP’den ayrılarak AKP yi destekler olarak buldum kendimi. Türkiye’nin çıkarları askerimizin kuzey Irakta olmasından geçiyordu, buna inanıyordum. Ya Baykal’ın arkasında duracak, desteklemediğim tezkere argümanını savunacak, böylece solda kalmayı sürdürecektim, ya da inandığım doğrunun arkasıdan gidecek kendimle çelişmeyecek, ama yıllardır kavga ettiğim kişilerle aynı kulvara girecektim.

Bu meselede Makyavelist bir tavır takındığına inandığım Baykal’ın arkasına takılmadım.

Kürt açılımı başlatıyoruz dediklerinde de çok heyecanlandım. Yoksa şu CHP’ nin de sorunu çözmek adına raporlar hazırladığı, yıllarca aşağılanmış, dışlanmış, ötekileştirilmiş vatandaşlarımızı Türkiye’ye entegre etme idealini AKP mi üstleniyordu? Yani rol mü çalıyordu? Sol’un yapması gereken açılımı Erbakan’ın talebelerimi yapacaktı?

Aman yeterki sorun çözülsün de kimin yaptığı mühim değildi, zaten CHP’nin karşı çıkmasının mevzi kaybetme telaşı olduğuna inanıyordum. Eğer sorunu çözerlerse müthiş bir güç kazanacaklardı zaten iktidar yüzü görmemiş Baykal için bu tam bir tükeniş olacaktı, karşı koyması bunun telaşından dolayı idi. Bir kredi de burada verdik. Çözün sorunu, arkanızdayız dedik. Sol’dan kopma pahasına bir kredi daha.

Böylece bir nevi AKP ‘lileşme sürecine girmiş gibi olduk.

Ancaaaak

Her şeye evet diyebilirdik ama Atatürk’ün çağdaş, laik Türkiye’siyle oynama, örseleme çabalarını gördüğümüz anda yaptığınız hiçbir şeyin kıymeti harbiyesi kalmaz, bütün kredilerimizi keseriz dedik.

İşte bugün geldiğimiz nokta budur.

Bütün kredileriniz kesilmiştir tarafımdan.

Değilmi ki siz üniversitelerimizi, YÖK’ün başına Yusuf Ziya gibi bir zatı getirerek zaptettiniz.

Kredileriniz kesilmiştir.

Değilmi ki açılım dediğiniz kürt’ün aidiyet sorununu çözmek, onları Türkiye’de devletle barışık bireyler haline getirmek gayesini taşımıyor, sırf oya tahvil bir projedir.

Kredileriniz kesilmiştir.

Değilmi ki demokratik algı ile asla bağdaşmayacak olan, size karşı olduğuna inandığınız yargı engelini referandumlarla by pass etme yoluna girdiniz.

Kredileriniz kesilmiştir.

Değilmi ki basını susturmaya çalışıyorsunuz.

Kredileriniz kesilmiştir.

Değilmi ki ordunun yıpratılmasına karşı kılınız kıpırdamıyor.

Kredileriniz kesilmiştir.

Demokratik devletin üç erki yasama, yürütme, ve yargı sandıktan mı çıkar?

‘Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir’ diyen Atatürk’ün Monarşiden demokrasiye geçişi özetleyen bu derin sözüne sarılarak tüm erkleri ele geçirme çabası demokrasiyle, demokratik algı ile bağdaşabilirmi?

Sandık yürütmeyi belirler, bırakında diğer güçler bir balansçı olarak çalışsın.

İbrahim EROL