Merhaba
Ben 1971 İzmir doğumluyum. Hayatı; gezip görmeyi, kendimi geliştirmeyi, dostlukları seviyorum. Zorluklar karşısında güçlü olmak ve bilinçli olmak gerek. Paylaşımların insanı geliştireceğine inanıyorum. Evliyim. İki kızım var.
Türk Dili ve Edebiyatı mezunuyum. Öğretmenlik yapıyorum. Manisada yaşıyorum...
Yok saymak en büyük cezadır
Psikoloji sevdiğim bir alan. Aynı zamanda mesleğimde de kullanmam için gerekli görüyorum. Öğrencilerimin hepsi ayrı bir birey ve farklı özellikleri var. Onları hayata en iyi şekilde hazırlamak gerekiyor. Yazınızı çok beğendim. Ben çok konuşkan biriyim; fakat bazı zamanlarda susmayı tercih ediyorum. Acaba yanlış mı yapıyorum, diyordum. Baktım ki konuşunca da insanların düşünceleri hemen değişmiyor. Sizi doğru algılamıyorlar. Yada anlamıyorlar. Konuşmayınca da sessiz kaldınız gibi görünüyor. sanki her şeyi kabulleniyormuş gibi. Uzun vadede alıyorsunuz sonucu. Saygılarımla...
02 Aralık 2010 00:30Empati
Günlük hayatta pek çok olayla karşılaşıyoruz. Zaten hikayeler de yaşanmış veya yaşanması mümkün olaylardan oluşur. Kendi hayat telaşımızın içinde başkaları için çok önemli olan bir durumu bile farkedemiyoruz. Neden sonra anlıyoruz; ama geç oldu diye kızıyoruz kendimize. Her insanın böyle anları olur bence... Her an duyarlı olamıyoruz. Üzülmeyin. Saygılarımla...
03 Ekim 2010 16:21Hayatınızdaki Eksi ve Artıların Muhasebesi
Hayat gerçekten zor; ama herşeye rağmen güzel. Ben de güzellikleri görüp sorunlarla mücadele etmekten yanayım. Zaman zaman (hele bu aralar ) gerçekten çok sıkıldım. Okulun açılışı bana iyi gelecek. Hayatta kimseye yaranamıyorsunuz , bunu anladım. Emek harcamak çabalamak boşuna gibi geliyor...Artık daha sakin, etliye sütlüye karışmamam gerektiğini anladım. Bunu da ben yapamam, yapım gereği. Sizin bildiğiniz bir formül var mı? Selam ve saygılarımla...
14 Eylül 2010 23:04- Toplam blog
- : 4
- : 631
- Kayıt tarihi
- : 20.08.09