Tarot'un çıplak yüzü...

Lise yıllarımda grup olarak sahile indiğimiz bir gündü. Sınıf arkadaşlarım ve ben keyifli ada manzarasını izlerken yanımıza ada vapuru misali sık sık uğrayan falcılarla da baş etmek zorunda kalıyorduk. Ne isterseniz vardı ellerinde, Tarot, bakla, müsait bir kafe bulursanız kahve, su, çay her türlü fala bakıyorlardı. Üstüne birde gül satmak gibi bir yetenekleri vardı. Yapışkan ısrarcılık ve birazda meraktan olacak ki falıma baktırmıştım o gün. O falcının, çok sevdiğim, içimi dışımı bilen bir dostumla evleneceğimi ve 2 de çocuk sahibi olacağımı söylediği gün fallara olan inancımı yitirdim. Pek tabiî ki evlenmemiştim ve 2 çocuğum falan da olmamıştı.

Aslında astrolojiye tam olarak inanmadığımı söylersem yalan olur. Yıldızların, insanların dünyasını etkilediğini içgüdüsel olarak hep kabullenmişimdir. Fakat konu ben olunca nedense bu fal işi hep sarpa sarıyor. Bir süre nerede iyi bir falcı var, her dediği çıkıyor dedilerse merakla o falcıya koşup fal baktırmışlığım oldu. Sonuç ne mi oldu? Hiçbir şey.

Aslında fallar arasında en çok bilineni kahve falıdır. Fakat artık her 3 kafeden birinde Tarot bakılıyor. Peki, nedir bu Tarot? Ne kadar inanılır?

Tarot’un gerçek tarihçesi bilinmiyor. Kartların çizimlerinin -her zaman hayran olduğum- çekik gözlüler ırkı tarafından resmedildiğine inanılıyor. 78 karttan oluşan Tarot, işe size soru sormakla başlıyor ve 7 adet kart seçtiriyor.

Tarot baktırmanın bir de dezavantajı var. 7 tane kart seçeceğiniz 78 kart maalesef ki hep olumlu şeyleri simgelemiyor. Kahve falına baktırırken bakanın inisiyatifine kalmış kötü haberleri vermeme, Tarot’ta tokat gibi yüzünüze patlıyor. Bir anda moralinizi bozabilecek bu durum karşısında size iki seçenek kalıyor. İnanmak ve inanmamak.