Tek taraflı!

Sevgi hallerinin değişim geçirdiği bir dünyada tek düze yaşıyorduk aşklarımızı biz. Değişmeyenin değişim olduğuna inanalardandık. Sevgi de değişebiliyordu kişiye göre zamanla. Yaş ilerledikçe duygularda yön değiştiriyordu. Sevginin farklı hallerinde ilerliyordu duygular. Hayranık bile aslında bir çeşit sevgiydi kimine göre.Aslında güzeldi sevginin değişik biçimlerini tatmak.İnsan onu da arıyordu zamanla bu sevgi açlığı içinde geçen yaşantısında.
Ve tek yönlü hisler bile büyük aşklara yelken açabiliyordu.Büyüdükçe büyüyordu içinde, çıkılmaz bir hal alıyordu.Oysa gerçekten karşılıklı olsaydı bu kadarda değmezdi yüreğine sevgisi.Bu kadar içine işlemezdi, biliyordu yürek ama söz geçmiyordu.Bu sadece bir duygu boşluğuydu bunuda biliyordu ama elinden birşey gelmiyordu.O halde tek taraflıda olsa yaşamalıydı doyasıya yürek bu sevgi sandığı şeyi.

Hayatta hep bir geçkalmışlık vardır ya o geçkalmışlığın kurbanı gibi hissediyordu kendini yorgun bedeni. Ama bedenine inat ruhu daha 20sinde bir delikanlı edasıyla yaşıyordu duygularını.Hem kendi yerine, hem sevdiği kişinin yerine.Tek bir yüreğe iki kişilik sevgi sığdırmakta varmış hayatta.Onunda tadı başkaymış aslında.Bide zaman geç olmasa. İlk kez isyan etti hayata.Neden dedi geç buldum ki ben aşkı.Bu bana hayatın bir intikamımı? Oysa bende iyi oldum bir zamanlar hep böyle değildim ki. Bende çocuk oldum, safdım o zamanlar.Şimdi böylesine boşvermişse ruhum herşeye, yanlış zamanda yanlış yerde olduğumdandır.Şimdi doğru yerde hissederken yürek kendini yanlış bir sevginin kurbanı oldu.Hep birşeyler yanlış olmak zorundamıydı?
Ve aradan yıllar geçti. Kalbindeki o sevgi hiç sönmedi ama yön değiştirdi.Artık daha farklı yaşıyordu ve hala tek taraflı...


Bloğumdaki resim http://www.tutuklanandestanlar.blogcu.com adresinden alınmıştır.