Teknoloji ile erken tanışan çocuklar

Aslında Çocuk başlığı altında da yayınlanabilir bu yazı, son birkaç yıldır gözlemlediğim bir durumu sizlerle paylaşmak istiyorum. Son birkaç yıldır deyişime bakmayın topu topu 26 yaşındayım. Zaten durumun vehameti de burada.

Annemiz, babamız, dedemiz. Bizim zamanımızda diye söze başladıklarında en az 20-30 yıl geriye giderdik. Ama ben, bundan sadece birkaç yıl öncesinden; ortaokul, lise yıllarından bahsederken mesela, benim zamanımda diye söze başlayabiliyorum. Peki nedir 26 yaşında birine benim zamanımda dedirten şeyler?

Benim zamanımda, 7-15 yaş grubundaki çocuklar

· İnternete giremiyorlardı.
· Cep telefonları yoktu.
· En az 30 değişik TV Kanalı izlemiyorlardı
· Cinsel yollardan bulaşan hastalıkları kapmaya başlamamışlardı. Çünkü, hala leylekler tarafından getirildiklerine inanıyorlardı.
· İlköğretim ve Lisede sınıfta kalma gibi bir problemleri yoktu. Dersler mi zorlaştı? Hiç sanmıyorum.
· İddaa oynamıyorlardı. Tek bildikleri, mahallerinde plastik bir topun peşinden koşmaktı.
· Counter strike ve türevi oyunlar oynayarak adam öldürmeye henüz başlamamışlardı.
· Kız/erkek, okul basıp öğretmenlerini yada arkadaşlarını öldürmezlerdi. Müdür dövmezlerdi. Arada sırada birbirleriyle taşlı sopalı kavga ettiklerini duyardık sadece.

Aklıma gelenler şimdilik bu kadar. Sizde ortaokul, lise yıllarınızdaki gençlerle zamanımızı bir kıyaslayın.

Acaba sınırsız bilgi kaynağı, bilgiye hızlı ulaşım, hızlı iletişim mi bunun sorumlusu? Belli bir yaştan sonra sıkı kontroller altında, kademeli olarak mı çocuklarımız ile teknolojiyi tanıştırmalıyız? Pirelli’nin reklamıydı sanırım. Kontrolsüz güç, güç değildir. Biraz daha dikkat diyorum.

Unutmadan, dilerim bundan birkaç yıl sonra bu git gide bozulduğunu düşündüğüm kuşaktan birileri çıkıp, ne olacak bu yeni neslin hali diye bir blog yazmaz. Yozlaşma demek istemiyorum. Çok çirkin geliyor kulağa, adaptasyon sürecidir ve çabuk atlatırız umarım...