Teknolojinin geldiği son nokta: 50 kahraman Kamikaze

Japonya’yı derinden etkileyen büyük deprem felaketinin boyutu Fukuşima nükleer santralının kontrol edilemez bir hale gelmesiyle küresel bir felakete dönüşmek üzere... Bütün dünya tedirgin. Bu akşama doğru AB durumun giderek kötüleştiğini anlatan ümitsiz bir açıklama yaptı. FED ani bir kararla piyasalardaki belirsizlikten dolayı tahvil işlemlerini durdurdu.  

Durum gerçekten çok kötü. Şimdi herkes Japonya’yı bıraktı, bize bir şey olur mu?. Endişesi içinde.  

Almanya’da Markel tüm nükleer santrallarının tekrar gözden geçirileceğini, gerekirse hepsinden vazgeçileceğini açıkladı.  

TV lerde deprem uzmanlarının yerini, nükleer enerji uzmanları aldı.  

Tüm dünya ülkeleri nükleer santralar üzerinde bu kadar tedirgin iken, Fukuşima’nın yaptığı tahribatı çaresiz gözlerle izlerken, bizim Başbakanımız Rusya'dan açıklama yapıyor .  

Mersin Akkuyu nükleer santralını y-a-p-a-c-a-ğ-ı-z. 2-3 hafta sonra ilk kazma vurulacak.  

Belli ki geri dönülemeyecek anlaşmalar yapılmış.  

Bütün dünyanın tedirginlik içinde olduğu en kötü saatlerin yaşandığı, en kötü senaryoların gerçekleşmekte olduğu bir durumda, bastıra, bastıra, inadına, inadına bu açıklamanın sebebi başka ne olabilir?.  

Ölümden korkan uçağa da binmesin, trene de, der gibi, deprem olursa ne yapalım?. O zaman köprüleri de yapmayalım, tüp geçitleri de diyor.  

Ama.  

Japonya’da depremin yıkamadığını, tsunami, tsunaminin yıkamadığını da bu nükleer santral yıktı. Japon halkı 9 şiddetinde depremden kurtulduk diye sevinemiyor. Bunun tedbiri falan da yok. Herkes radyasyon hapı peşinde, maskelerle. Fukuşima bölgesine 90 km. mesfeye izinsiz girmek yasaklandı. Bu felaket sadece bugünü değil, gelecek nesilleri de etkilediğinden, depremde ölen ölür, kalan sağlar bizimdir felsefesi de geçersiz.  

Tokyo giderek hayalet şehre dönüşüyor. Havaalanları ülkeden ve de felaketten kaçmak isteyen insanlarla dolu.  

Dünyaya teknoloji satan bir teknoloji devinin ve nükleer enerjinin geldiği son nokta ne yazık ki budur. Bütün umutlar, tonlarca radyasyonun altında santrali onarmaya çalışan elli kahraman kemikaze’de!. . .  

Kanal D haberlerinde Tokyo’daki Türk gençleriyle röportaj yapıldı. Buradan ülkemize gitmek istiyoruz. Türk Büyükelçiliği bizimle ilgilenmiyor, uçak bileti ise 1 aydan önce bulunmuyor diyorlar. Belli ki herkes kendi canının derdine düşmüş.  

Dünyaya teknoloji satan bir teknoloji devinin ve nükleer enerjinin geldiği son nokta ne yazık ki budur. Bütün umutlar, tonlarca radyasyonun altında santrali onarmaya çalışan elli kahraman kemikaze’de!. . .  

Libya’ya anında gemiler, uçaklar göndererek binlerce vatandaşımızı ülkeye getiren hükümet yetkilileri neden sessiz?. Fransa, vatandaşları için uçaklar gönderirken, biz oraya neden uçak gönderip, bu insanları alıp getiremiyoruz?. Mesafe mi uzak? Daha ne kadar beklenilecek?. Bu insanların canı can değil mi? Onların yakınları yok mu?. Kurşun insanı öldürür de radyasyon öldürmez mi ?  

Fasulyenin nimetleri konferanslarına katılmak için her fırsatta dünyanın her yerine giden bakanlarımız, yetkililerimiz, ilgililerimiz neden Japonya’ya gidip de bu insanlarımızın yanında olmuyor, onları oradan kurtarmıyor?  

Nükleer santral yapımı, nükleer santralın patlamasından, nesillerin geleceğinden ve de oradaki insanlarımızın hayatından, korkularından, endişelerinden çok daha mı önemlidir?  

Nükleer santralın patladığı, tüm dünyanın endişe içinde olduğu bir anda ülkeye birkaç hafta içinde nükleer santral yapılacağını açıklamak, müjde midir? Ceza mıdır? Acelemiz ne?  

Anlayamadık.