Teşekkür

Dünya fani, insanlar ölümlü. Bir gün gelecek ölüm herkesin kapısını zamanlı, zamansız çalacak. Genç veya yaşlı fark etmeyecek. Ölen canının yaşlı da genç de olsa, ölümü yakıp kavuruyor insanı. Ama genç ölümü bir başka yıkıyor. Sevdiklerimizi kaybetmek de bir nevi ölümdür.  Doğduğumuz andan itibaren ölüm adını alan yaklaştığımız bu sonla yok olur bir daha geri gelemeyiz.  Öleceğiz diye karamsarlığa kapılmak veya ölümü beklemek yanlıştır. Mademki yaşıyoruz, yaşamımızı, onurlu, seviyeli bir şekilde değerlendirmek gerekir.

Sevgili yeğenim Ebuzer Koçak yakalandığı akciğer kanserini yıllarca çekti. Doktorlar ilk başta çok az ömrü kaldı, tedaviye cevap vermiyor alın götürün dediler, ama Allah’ın biçtiği ömrü kimse bilemez, nitekim uzun bir süre yaşadı. Nihayet 25 Ocak 2014 tarihinde gece vefat etmiş. Sabah bana 5 de Adapazarı’ndan vefat haberi gelince yıkıldım, kendimi kaybettim. Allah gani, gani rahmet eylesin. Tüm ailem cenazenin defni için Adapazarı’na gitti, maalesef Kardeşim Refik ve ben sağlık sorunlarımız nedeni ile gidemedik. Çok genç gitti bu dünya’dan, acıları bitti.

Kardeşim Refik Başdere’nin bilgisayarında bir çökme olduğu için, ilgililer 24 Şubata kadar kullanamayacağını bildirmişler. O nedenle sizlerle yazışamıyor. Buradan sizlere teşekkürlerini bildirerek özür diliyor.

Gerek mesajları, bizzat telefon etmeleri ve gerekse bu konuda Blog yazan Sevgili Arkadaşım Sündüs Akkaya ’yanın bloğunda yorumları ile tarafıma ve Kardeşim Refik Başdere’ye taziyelerini ileten değerli ve sevgili arkadaşlarıma çok teşekkür ederiz. Allah hiç kimseye o melun hastalığı vermesin. Kendilerine sağlıklı ve mutlu bir yaşam diliyorum. Onların değerli mesaj ve telefon taziyeleri acımızı biraz olsun hafifletti, şükranlarımızı arz ediyorum.

NAHİDE ÇELEBİ