Toplumsal problem, tanım, çözüm ve uzlaşı

Başlığa baktıgımızda bir süreci ifade eder gibi ancak yaşadığımız ülkenin değişik tarihlerde değişik başlıklarda yaşadığı sosyal problemlerle ve vatandaşların tavırlarıyla da örtüşmekte olduğunu düşüyorum.

Türkiye de kuruluşundan bugüne kadar; Laik Liberal, Sağ Sol, Alevi Sünni, Kürt Türk, Laik Muhafazakar çelişkileri ve vatandaşlar taraf edilerek çatışmaları da yaşanmıştır.

Türkiye sosyolojisinin; yaşam tarzı, ekonomik sistem tercihi, mezhep farklılığı, ana dil farklılığından oluşması sosyolojik çelişkilere zemin oluşturmakta kimi zaman çatışmaya kadar gitmektedir.

Bir sosyal problem varsa tanımı yapılarak çözüm reçetesi yazılarak uygulanıp uzlaşı sağlanması mümkünken; vatandaşların rijid taraf olacağı çelişkilerin üremesine zemin hazırlayacak süreçin oluşmasına imkan verilirse sonuç zaten katılaşmadır, restleşmedir. Sonrası da kaostur.

Özetle ifade etmeye çalıştığım gibi; bir sosyal sorun varsa vatandaşların taraf edilmeyeceği tarzda yönetimle tanım yapılmalı, çözüm reçetesi yazılıp uygulanmalı ki; çatışma üremeden uzlaşı sağlansın.

Ancak ne yazık ki; siyaset ortak çözümler üretmek yerine kamplaşma ve çatışma üretmektedir. Sorun bizzat siyasetin kendisindedir. Siyaset tepede uzlaşı üretmedikten sonra tabanda vatandaşların çelişmesi, kamplaşması ve çatışmaya giden süreci yaşaması kaçınılmazdır.

İşte bu şartlarda kendini nitelikli hisseden vatandaşların taraf olmak yerine duruma objektif yaklaşarak yorumlayarak taraflaşan diğer vatandaşları ortak paylarda buluşturma çabası sarf etmesi gerektiğini düşünerek hareket etmelidir diye düşünüyorum ve hareket etmeye çalışıyorum.

Tabii ki herkesin düşüncesi kendini bağladığından taraflaşmayı katılaştıracak tavırları seçenler de olabilir.