Toplumun, inananlara ihtiyacı var..

O hiç bir zaman silahını öldürmek için ateşlemedi..

Hayatı boyunca hiç kimseyi öldürmedi..

Onu asanlar tarihe ve geleceğe hesap veremedi..

Kendi deyimi ile.."Ben halkımızın bağımsızlığı ve şerefi için bir defa şerefimle ölürüm. Siz bizi asanlar şerefsizliğinizle her gün öleceksiniz".

Tarih, dünü anlayıp bugünü geliştirmek ve geleceğinin nasıl olacağının belirlenmesine yarayan tek kaynaktır.

"Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın tamamını, bir kısmını değiştirmeye cebren teşebbüs suçunu işlediği sabit görülerek 6 Mayıs 72'de idam edildi..

Üç kişi, beş kişi Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nı zorla değiştireceklerdi öyle mi?

O, uyuyan toplumu uyandırma çabasındaydı.

6. filoyu denize dökmesiydi..

Halk için savaşmasıydı..

Mahkemeye dışarıdan baskı mı vardı? bilemiyoruz.

"Siyasi suçlar idamla cezalandırılmamalıdır" diyerek İsmet İnönü ve Ecevit'in red, Demirel'in infazdan yana oy kullandıklarını biliyoruz..

Deniz Gezmiş'i hiç tanımayanlar bile bugün onu daha iyi anladıklarını, ona ihtiyaç duyduklarını hissedebiliyorum.

O nasıl bir duruş nasıl bir ilkeye inanmak ki, idamdan kurtulmaları için (Deniz-Yusuf-İnan) özür dilemeleri istendiği halde hiç biri yaptıklarından özür dilemez ve idam edilirler..

Son sözleri; "Yaşasın Tam Bağımsız Türkiye. Kahrolsun Emperyalizm. Yaşasın İşçiler, Köylüler.." olmuştur..

Bugün ülkenin Deniz'e çok ihtiyacı var..