Torba

Doğu illerinden gelip, Ankara’da mahallemize yerleşen Taştan amca, çok muhterem, değerli, tonton bir amca. İlk eşini yıllar önce, kalp krizinden kaybetmiş, kızı ile yaşıyordu. Mahallede çok sevilen, sayılan bir kişiydi. Komşular zaman, zaman ona yemek yapıp verirlerdi. Çok hoşsohbet, kişilikli, bir beydi. Konuşmaları fıkra gibiydi, bizleri güldürürdü.

Komşuların, eşin-dostun ısrarı ile Taştan amca ikinci kez evlendi. Herkes tebrik etmeğe koştu.. Teyzemlerle biz de gittik. Taştan amca 60 yaşlarında, dinç bir adamdı. İkinci eşi uzun boylu, esmer, elli yaşlarında derli toplu güzelce bir bayandı. Misafirlere çay, kahve ikram ediyordu.

Taştan amcanın ilk eşi, dağınık, tertipsiz bir hanımmış. Eşi mutfağa gittiğinde, onunla aynı memleketten olan komşulardan birisi: “Taştan amca bu yeni aldığın eşinden memnun musun? Tertipli mi, töreli mi (intizamlı mı) diye sorunca Taştan amca : “aman Allah ondan yüz kere razi olsun, ben bunun gibi hanım görmedim, ele tertipli, ele töreli (intizamlı)  ki, me..lerini bile torbiya (sutyen) goyir.” Diye cevaplayınca kahkahalar patladı.

NAHİDE ÇELEBİ