Torunun varsa, çocukluğuna dönüyorsun demektir!..

Belli günler vardır, sadece anımsanır.

Belli günler vardır, anımsanmakla kalmaz, yaşanır.

O yaşanan günler, yaşamın daha başıysa, yaşamanın/ yaşatmanın anlamı çok farklıdır.

Kendimiz büyüyünce, büyümenin ne olduğunu anladığımız çağdaysak, bir seviniriz bir seviniriz ki...

Yaşımız ilerledikçe, sevincimiz artar; ama bir yerden sonra, yaş günleri, hüznü çağrıştırır.

Nasıl çağrıştırmasın ki?

İniş başlamıştır ya da biz, öyle bakıyoruzdur yaşama.

Ya, farkında değilse büyüyen, ya çocuksa!

Tıpkı küçük torunum Ali Emre gibi...

Ali Emre, 8 Mayıs 2009’da Belfast’ta dünyaya geldi.

(blog.milliyet.com.tr/Yasasin__bir_torunum_daha_oldu____Mac_da_neymis_/Blog/)

Bugün Ali Emre, bir yaşını dolduruyor.

Dünyadan habersiz daha!

Bugün doğum gününün nasıl kutlandığını kendisi hiçbir zaman anımsamayacak.

Büyüyünce, anlatılanları dinleyecek!

Kim bilir, dinlediklerine ne diyecek?

*****

Ali Emre, torunum, büyüyor!

Ali Emre, Belfast’ta doğdu; ileride, kim bilir yaşamını nerede sürdürecek?

Bir “Ali Emre Günlüğü” tutsam mı?

O da, “Cansu Günlüğü” gibi “az” mı kalır; yoksa...

Günlük tutmak, günlük tutmayı düşünmek güzel de...

Gel gör ki, içeriği nasıl olursa olsun, içtenliği sergilemek için, yazılan her şeyi yayımlama gücü kimde olabilir?

Yazmak!

Kendisi için yazmak!

Yazarken, yazamamak!

*****

İnsan yaşlanınca, çocukları daha bir sever oluyor.

Hele, torunun varsa, çocukluğuna dönüyorsun demektir!..

Ali Emre, torunum, bak büyüyorsun; biz ise, büyürken küçülüyoruz!

Çabuk büyü, dillen, ablanla iyi bir ikili ol!