Tükenmiş Hayatlar Gezegeni

Her yeni gün bir hikaye. Her yeni gün bambaşka bir hayat. Umutlar,sevinçler,hüzünler,acılar... Uçsuz bucaksız "Bilinmezlikler Ülkesi"ne doğru yol alıyoruz her yeni gün.

Hiç değişmeyeceğini sandığımız insanlar değişiyor. Hiç solmayacağını sandığımız sevdalar soluyor çiçekler gibi. Böyle şeyler yaşanıyor diye kimseyi yargılayamayız, hakkımız yok. Çünkü içinde yaşadığımız dünya değişiyor, evren başkalaşıyor. İnsanlar da bundan etkileniyor. Çünkü en nihayetinde hepimiz evrenin bir parçasıyız.

Ah şu koca evren bazen aldıklarını geri verir. Çoğu zaman da hiç vermez. Çünkü sanırım evren de insanlar kadar açgözlü oldu. Biz evreni negatifliklerimizle her geçen gün tükettiğimizi farketmedik. Sonra da yaşadığımız kötü olaylar için evreni suçladık. Ondan hep daha fazlasını istedik. Mutluysak daha mutlu, zenginsek daha zengin, iyi bir kariyer sahibiysek daha iyi bir statü ve daha sayamayacağım neler neler... Bir kez olsun elimizdekilerle evrenin bize sunduklarıyla yetinmeyi bildik mi? Yoksa hepimiz değişen hayat içinde tutsak,doyumsuz ruhlardan mı ibaret olduk?  Bu dünya uçmayı öğrenmeden önce daha güzel bir yer değil miydi? Ne çabuk unuttuk herşeyi?

Bir umudun, bir hayalin peşinde koşmak bile değerli olmalıydı. İlla ona ulaşmak değildi asıl amaç. O yolda gidebilmekti. Neden herkes hırsları uğruna, hep daha fazlası adına ruhunu şeytana satar oldu? İnsan olmayı ne çabuk unuttuk? Gözlerimi kapattığımda büyük bir kargaşanın, bir kaosun içinde yaşadığımı hissediyorum. Sadece şehirler değil dünya bir kaos. Onu çok yorduk. Tükettik. Ve biz de bu koca dünyada savrulan tükenmiş ruhlardan olduk. Artık bambaşka bir yerde yaşıyor gibiyiz. Umutsuzluklar Ülkesi'ni içinde barındıran "Tükenmiş Hayatlar Gezegeni" denilen bir boşlukta.