Türkiye ayakta…

Ufak bir sosyal olay karşısında, büyük bir öfke gösterenleri hatırlıyorum geçmişte... Dünyayı yerle bir edecekmişçesine hiddetle ayağa fırlayanları... 

Aslında bu duyarlılığın abartılı bir tarafı vardı ve samimiyetinden şüphe duyardım çoğu zaman... 

Geçmişte bizi barut fıçısına çeviren bir çok olayı yadırgamıyoruz artık. Boynumuzu büküp, gözlerimizi kaçırıp geçiyoruz genellikle. 

Nasıl açıklamalı bu dönüşümü..? Artık duygularımızı kontrol etmeyi öğrendiğimizi, yani toplumsal olarak olgunlaşmaya başladığımızı düşünmeli ve memnun mu olmalıyız..? 

Ne yazık ki toplumsal ilişkilerimizdeki ayrışma ve kutuplaşmalar, suç oranlarında ciddi artış, ahlaki ilişkilerde ki çürümeler böyle düşünebilmemize olanak tanımıyor. 

Dün hiddetle ayağa fırlayanlar, şu sıralar aynı tabloyu alkışlamak için fırlıyorlar ayağa…