Türkiye'de "Futbol"suzluk!!

Türkiye' de futbol ya da futbolsuzluk

Son üç günde Türkcell süper lig ve Fortis Türkiye kupasına ait maçlarla birlikte Avrupa’dan birkaç maç izleyen ben naçizane futbol seyircisi Tamer DERELİ oturup düşünme fırsatı buldum maç sonralarında.

Televizyonda her kanalı açtığımızda, gazetelerimizin sütunlarında, radyo programlarında, siyasetin bittiği yerde, şehit haberlerinin hüznünü silmede, zamların yükünü hafifletmekte, ekonomik krizin aşılmasında hep aynı ilaç yutturuluyor hastalara... Evet futbol bu hapın adı ve her derde deva!!! Peki futbol ne bizim ülkemizde? ben bu soruya çok kafa yordum ve düşüncelerimi paylaşmak istedim.

Bir ülke düşünelim yurtdışına futbolcu yollama fakiri bir ülke düşünün yurtdışına hakem yollayamayan, Dünya ve Avrupa klasmanında omuzlarında başarı apoletleri taşıyan ama bunu yaparken ne bir ekol ne de bir nesil yaratabilen. yalvar yakar getirtebildiği yabancılarına futbol oynatabilmek için yalvaran jübile teklif edilen oyunculara rüyalarında göremeyecekleri imkanları sunan. Bir ülke düşünün ki bu futbol üzerine prim yaparak hayatını kazanan yüzlerce dalkavuk yaratan ve etikete kavuşturan, yaptıkları yanlışların cezasını mahkemelerde hapishanelerde doldurduktan sonra ekranlarda önüne gelene arsızca atıp savuran. İçimizdeki düşman olup yeri geldiğinde yada ben söylemiştim gol bile olmazdı ama futbol şansı ben tükürdüğümü yalarım nasılsa bunlar bunu yer deyip hayatında arsızca yol alan. Ve biz futbol koyunları...

Bu ülkede futbolu neresinden tutsan elinde kalıyor insanın... Sabri' ye, Yaser' e Aydın' a kalan bir Galatasaray... Josico, Emre Belözoğlu, Guiza ya kalan bir Fenerbahçe... Yusuf, Nobre, Delgado' ya kalan bi Beşiktaş... Umut, Hüseyin, Gökhan ve diğerlerine kalan bi Trabzon... burada amaç şahısları karalamak değil tabi ki ama benim gözlerim messi' yi görüyorken Keita' nın şutlarını izliyorken Gerard' ın mücadelesine tanık oluyorken Sabri’nin otuz beş bindirmesinde bir ortayı yapamadığını izleyince kahroluyorlar açıkçası ve yaşama sevincimi kaybediyorum. Evet yaşama sevincim çünkü bu ülkede birçok insanın yaşama sevinci sadece Futbola bağlantılı duruma geldi bunca soruna bunca krize bunca çeteye hayretle bakarken bu gözler bari doksan dakika uzaklaşmak istiyorsun bu hayattan ama tribünlere giden ortalar bunu bile vermiyorlar sana.
Lideri Sivas spor un 8-1-1 lik yüzyıl dışı futbol mantalitesi kimseyi rahatsız etmiyor mu bu ülkede? En güzide takımlarının başına bunak, çırak, tükenmiş adamların getirilmesi kimseyi ilgilendirmiyor mu? üçüncü dünya ülkelerinin hakemleri çatır çatır uluslararası platformlarda maç yönetirken üzerlerine su sıçratana kırmızı gösterten hakemlerimizin annelerinin liginde çakılı kalması kimseye dokunmuyor mu beyler? siz her gece ekranlarınıza her gün sütunlarınıza her her hafta sonu sabahlara kadar programlarınıza neleri konu ediyorsunuz? bırakın bizi kandırmayı artık, bırakın kendinizi de kandırmayın ''Bu ülkede Futbol ya da Futbolsuzluk'' almış yürümüş durumda.

Maç analizlerini, taktik yorumları, altı hafta çalıştırdığı takımın başında kalamayan antrenörler... hakem eleştirilerini bacak kıran adama kart göstermeyen hakemler... futbol tahminlerini bırakın puan almayı gol bile atamaz ama tersi olursa ben yalarım diyen dehalar... Kulüp yönetimini o takımı yenmek için zamanında teşvik aldığı ispat edilen kişiler, ortayı yapamayan Sabri ler, gol atmak için oyuna giremeyen semihler, oynamak için saha bulamayan Lincoln ler, şike yapıyor diye oyuncusuna küfreden yılmazlar bunlardan prim yapan kanallar ve hepsin ide baştacı yapan biz koyunlar var oldukça bu ülkede Futbolsuzluk sürüp gidecek.

Gerçek başarılar da maalesef mağlup duruma düştüğümüz müsabakalarda iman gücüyle saldırıp işkembeden attığımız gollerin getirdiği gaz bulutlarının ardında birer umut olmaktan öteye gitmeyecek.