Türkiye'de kadın olmak

Türkiye'de kadın olmak aslında zor iş. Ülkemiz öylesine farklı kültür ve yaşamları içinde barındırıyor ki. Tabi ki bu yaşamlar içinde kadınların rolleri de değişiyor. Şehirli kadın, çalışan kadın, ev hanımı, kırsal kesimde yaşayan kadınlar ve köylü kadınlarımız. Hepsinin o kadar farklı hayatları var ki...

İstanbul'da büyümüş biri olarak şimdi kırsal bir alanda yaşamak zorunda olan ve çalışan bir kadınım.Ev hanımlarına, kölü kadınlarımıza göre durumumuz onlardan çok iyi. sonuçta çalışıp kendi paramızı kazanıyoruz.Gerçekten çalışan bayan olmak bu kadar cazip mi? Ben bazen çalışma hayatından gerçekten bunalıyorum. Robotlaşmak zorundayız. Ne olursa olsun çalışmak bayan olmamız gerçeğini değiştirmiyor. İş hayatının yanında bir kadın olarak ev kadını da olmak zorundasınız. Hemde eksiksiz.Sabaherkenden kalkacaksınız. Kahvaltı hazırlanacak, ortalık toplanacak, kendiniz hazırlanacaksınız ve işe geç kalmayacaksınız. Bütün işte yoğun bir tempoyla çalışacaksınız. Ha arada bir aklınızda akşama ne yemek yapsam diye düşünceler ve evin diğer işleri olacaktır. Eve dönerdönmez ilk işiniz mutfak olur yemek hazırlanır, diğer işler yapılır. Yemekten sonra masayı toplamak, bulaşıkları yıkamak vardır. Birdeakşam çay keyfi yapılır. İlgilenmeniz gereken daha bir sürü iş vardır. Yarınki işlerin planı da yapılmalı. Zamanla yarışırız yeri gelince. Kendimize zaman ayıramayısz. Ayırırsak diğer işler aksar. Hafta sonları tam bir kabusa dönüşmez mi çalışan bayanlar.Derin bir ev temizliği, çamaşır, ütü... daha sayamadıklarım. Bir ev hanımının rahat rahat yaptığı işleri bir güne sığdırmak zorundayız. İşte yaşadığımız sıkıntıları ise hiç anlatmıyorum. nasılsa çalışanlar biliyor.

Ev hanımlarına sorarsanızonlar dahada yorulurlar. Ev hanımı olunca sabah kalsanız bile tekrar yatıp dinlenebilirsiniz. erken saatte evinizin işini yapıpkendinize zaman ayırabilirsiniz. ev işlerini günlere bölübelirsiniz. öğleden sonraları 5 çayları düzenler stres atarsınız. istediğiniz hobiler ile uğraşırsınız. aslında evde yaşamak çok daha kolay tek sıkıntınız para oluyor. o da sizin kendi tutum ve çabanıza kalıyor. Sizin için anlayışlı bir eş herşeyin çözümü olur.

Köylü kadınlarımız hep ezilmişlerdir bana göre. Onların çalışan bir kadın farkı yoktur. Onlar ücret karşılığı bir şirkette değil de tarlalar da çalışırlar. en ağır iş onların kidir. Tarlada bağda çalışıp birde evde çalışırlar. Hiçbir zamanda haklarını arayamazlar. Suskun kalmaya alışmışlardır.

Şehirli kadın olmak ise farklıdır. Aslında şehirli kadın olmak modern kölelik değil mi? Giyiminiz. tarzınız, konuşmanız hayat felsefenizle ayrıcalıklı olmalısınız. Gündemi takip etmeli, çalışmalı, kendi ayaklarınız üzerinde durmalısınız. bunun yanıda modernliğiniz kadar ev hanımı, eski türk kadınları kadar tutucu olmanız beklenir.

Çalışan, ev hanımı, şehirli ya da köylü kadını olmak farketmiyor. Ülkemizde kadınlar hala ikinci sınıf olarak görülüyor. Kadınların tek yerinin evi olduğunu savunan gürüşler hala ön planda. Kadınlara şiddet ise cahil okumuş ayrımı dinlemiyor. Aile yaşantısı ve kadınlara yaklaşım, davranış, hoşgörü okuldaki eğitimden çok aile içinde gelişiyor. Çoçuklarkendilerine öncelikle model olarak anne ve babalarını seçmiyor mu?Kadına uygulanan şiddeti gören, kadınların ikinci sınıf insan olarak lanse edilmiş bir çoçuk büyünce aynısını yapmazmı?

Kadınlarımıza sahip çıkalım. Kadınlar birimizin kızı. birimizin annesi, birimizin eşi değilmi?