Türkiyede ölüler rahat…

Bugün dünya genelinde farklı farklı kültürlerle karşılaşmaktayız. İlk kez Endonezya’nın değişik kültürüyle sabah karşılaştım. Endonezya da önce mumya sonra cicili bicili giysi… Akıl alır gibi görünmezse de kültür bakımından çok farklı… Endonezya'da Sulavesi adasındaki Tana Toraja'da köylülerin korkunç bir gelenek olduğu ortada…

Köylüler, ölülerine saygı adına, mumyaladıkları cesetleri her 3 senede bir mezardan çıkarıp kıyafetlerini değiştiriyorlar.

Cesetler daha sonra zombi gibi köy meydanına getirilerek geçit yapılıyor.

Köylüler, halen kendileriyle birlikte yaşadıkları gerekçesiyle Ma'nene denilen gelenek kapsamında her 3 senede bir ölülerini mezardan çıkarıyor, kıyafetlerini değiştiriyor, bakımını yapıyor ve sonra da köy meydanında sergiliyorlar. Bu şekilde ölülerini andıklarını ve onlara saygı gösterdiklerini ifade eden köylüler, geçit sonrasında ölüleri kalın bohçalara sarıp yeniden mezara yerleştiriyorlar. Bazı ölüler de tabutlar içinde, Patang denilen türbe benzeri mekânda saklanıyor. Köylüler için gayet tabiî görünen bu olay, görenleri şok ediyor. Şok edenlerden biri de ben olmak suretiyle… Ufaktan ufaktan bu konuyu andırıp, aralarında sıvışmaya çalışıyorum.

Her ülkenin kültürü farklı olduğu gibi bizim ülke de onlardan aşağı bir yanı yok. Bizde de alevi gurubu az çok yaklaşımları var. Aleviler, öldükten sonra dirileceğine inanıyorlar. Endonezya’da da ölülerin onlarla beraber olduklarını ve onların yaşadıklarını düşünüyorlar. Aleviler, giysilerini, takılarını ve bir çok ölüye ait olan eşyalarını ölü ile gömerken, Endonezya da üç yılda bir ölüleri tabut veya bohçalarından çıkartarak, yeni giysiler giydirerek, mumyalıyorlar. Dünya’nın sonu ne olacak merak konusu… Ne diyelim kültür, vazgeçilmez bir cevherdir. O cevherde unutulmaz bir benttir. En azından ülkemizde ölüler rahat…