Tutamazsın (2 )

Geceyi aydınlatabilsen,
Ay’ı tutarsın ellerinle.
Görürsün koca dünyayı gözlerinle.
O anda sevgilin baksa gözlerine,
Nutkun tutulur, donar kalırsın, olduğun yerde.
Bir de aklından geçenleri düşünebilsen.
Her bir sözün bin sevda olur, alemin dilinde.
Yüreğin ateşler içinde yanarken, savrulurdun rüzgarın önünde.
Söyleyeceğin her bir söz toplanıp düğümlenirdi, bir bir yüreğinde.
Vermek için derleyip topladığın güller kalırdı elinde.
Koca bir yüreğin suskunluğunda, olup biteni anlayabilsen.
Yüreğin boşalırken, bütün sözlerin uçup giderdi zihninden,
Şaşkınlığın geçince, koşsan da tutamazsın, sevgilinin elinden. 

08.04.2011 / 11.35
Cahit KARAÇ