Üç bizden üç onlardan!

Saraçoğlu'ndaki maç berabere bitti!

Akşam, özellikle Beşiktaşlı arkadaşları maçı seyretmeye davet ettim. Yarım kilo kabak çekirdeği, bir o kadar da leblebi almıştım. 

Kimse gelmedi!

"Yahu niye gelmiyorsunuz?" diye aradığımda 

"Leblebi kabız ediyor beni Ahmet! Gelmesem kızmazsın değil mi?"

"Kabak çekirdeği yersiniz!"

"O da ishal yapıyormuş! Bilmiyor musun yoksa!"

"Ulan ikisini boşuna mı aldık? Dengeler işte!"

Korkuyorlardı!

Beşiktaş'ın tarihi hezimetine bizim evde şahit olmak istemiyorlardı!

Maçın başında golü yediğimizde arkadaşımın biri aradı! Oğluma açmasını söyledim!

"Aç telefonu ama ben yokum! Dışarı çıktı dersin!"

Maçın doksan dakika olmasından dolayı umutluydum tabi ki! 

"Ne eder eder maçı alırız!" beklentimi hiç yitirmedim!

Beşiktaş çok iyiydi yalnız!

Gittikçe beraberliğe razı bir hale geldim! Bu benim için zor bir durumdu ama kabullenilmez değildi!

Sonuçta maç 3-3 bitti.