Unutkanlığın böylesi

Her yaşta kişiler unutkan olabiliyorlar. Unutkanlık yaşa bakmıyor, bakıyorsunuz 30 yaşındaki bir genç unutabiliyor. Yaşlılarda unutkanlık normal olarak bakılsa dahi, bir hastalık belirtisi de olabilir. O nedenle bu konunun uzmanlar tarafından incelenmesi gerekir. Unutkanlık kimi zaman depresyon, vitamin eksiklikleri, tiroit fonksiyon bozukluklarına bağlı olarak görülebilir ve uygun tedavi ile tam şifa sağlanır. Ancak unutkanlığın bunamanın ilk belirtisi olabileceği de bilinmelidir. Unutkanlıkla ilgili yaşanmış örnekler vereceğim. Yakın bir arkadaşım, 70 yaşlarında. Evlerinde gazetede bir yazıya bakmak istedim, fakat yakın gözlüğümü yanıma almamıştı. Arkadaşım benim gözlüğümü vereyim deyip gözlüğü evin her tarafında aramaya başladık yok, yok. “Bir yerden çıkar herhalde” deyip oturdu. Birden gözündeki gözlüğü fark ettim ve : “Gözlük gözünde, bu yakın mı uzak gözlüğü mü?” diye sorunca hayretle: “Aaa ne unutkanlık bu gözlük hem yakın hem uzak” dedi, çok güldük. Diğer bir örnek: Yeleğimi harıl, harıl arıyorum, nereye koydum acaba yoksa bir yerde mi unuttum diye yakınıyorum. Eşim ne aradığımı sorunca: Yeleğimi kaybettim herhalde, arıyorum yok, yok” der demez eşim kahkahayı bastı ve: “Yeleğin sırtında ya” dedi, çok güldük. Arkadaşımın beyi eşine sorar : “Karıcığım acaba benim aptesim duruyor mu unuttum.” Gülün gülebildiğiniz kadar. Komşumun 40 yaşındaki oğlu arabası ile sabah işyerine gider. Akşam çıkınca aceleyle servis arabası ile eve gelir. Arabasının yerinde olmadığını görünce eşine telefon açar ve: “Karıcığım arabamı çalmışlar yerinde yok ben şimdi karakola gidiyorum.” Deyince karısı :” Dur dur unutkan kocam sabah arabanla işe gittin ya. İş yerinin bahçesinde unuttun geldin.” Diye cevaplar. Sözlerimi bir Erzurum fıkrası ile tamamlamak isterim: Şehirlerarası otobüslerden birisi yemek molası için durur. Erzurumlu hemşerim aşağıya inip karnını doyurur ve otobüsüne geri gelir. Fakat aynı firmanın otobüsleri sıralanmışlar. Hangi otobüsten indiğini unutur bir türlü bulamaz. Otobüslerden birisinden içerir gire ve yolculara seslenir: “Gurban olim Dadaşlar bir bakın ki ben bu otobusun yolcusumuyam.” Diye sorunca otobüs yolcuları hep bir ağızdan: “hayır” diye yanıtlarlar.

NAHİDE ÇELEBİ

     alıntı