- Kategori
- Şiir
Unuturum
Ahmet Karakayan
Küçükken sokağa çıktığımda fazla uzaklaşma derdi annem.
Büyüdüm koca adam oldum.
Farkında olmadan fazla uzaklaşmışım kendimden.
Neyime güveniyorsam
Almışım başımı gitmişim boş, boş
Nerede, ne için olduğumu bilmeden
Yollara sokaklara gerek yok ki
Küçücük odamda bile kaybolurum ben
Yaşadığımı kanıtlayacak tek bir delil bulamam bazen
Yok olmuşum, buharlaşmışım sanki
Fazla uzaklaşmış olamam derim içimden
Uzakta ucu yanan sigaramı görürüm
Öyle gidiyor
Koşarım peşimden
Telefon etmek isterim
"Benim" demek isterim
"Yokum ben"
"Gel bul beni" derim
Kimse gelmez
Ben kendimi ararım
Kendim kaçar benden
Biri dayanamaz bazen
Gelir bulur beni
Eliyle koymuş gibi
“Al” der
Atar önüme
Sağ ol demeyi hatırlarım o an
"Çok sağ ol beni bulduğun için"
Yalnız kalınca kendimle,
Kulağımı çeker azarlarım bir daha gitmesin diye
O dudağınn kenarında arsız gülümseme ile, bir sigara yakar
Çay koymaya giderim mutfağa mesela ikimize
Döndüğümde yoktur yine
Gece yatmayı, sabah kalkmayı unutuyorum ben
Yaşamayı unutuyorum bazen
Açlıktan başım dönmeye başlayana kadar
Yemek yemeyi unutuyorum mesela
Gülmeyi unuturum arada
Biri "Seni seniyorum" diyene kadar
Sevmeyi unuturum
Biri "Ahmet..." diyene kadar
Adımı unuturum bazen
Hep bir şeylerin içinde kaybolma oyunu bu
İsimlerimiz var işte, işlerimiz, uğraşlarımız,
Ailelerimiz, şehirlerimiz, doğum tarihlerimiz,
Geldiğimiz bir yerlerimiz var
Gidecek yerlerimiz yok
Ams beklediğimiz duraklarımız var
Bazen sabahları beklerim mesela
Gelmezler
Ağrı kesici cümlelere ihtiyacım olur
Kimseler söylemez
Ben de morfin iğneleri vururum kendime
Bir kaç resim, anılar,
Bahçem, teknem, denizim ve şarkılar ...
Ahmet Karakayan
- Toplam blog
- : 271
- : 606
- Kayıt tarihi
- : 16.05.08
Güzel sanatlar fakültesi Müzik bölümüne gitmeme rağmen, fakülte sonunda yıllardır yaptığım turizm..