Üsküdar vapuruna bindi Şamlı bir çocuk

Üsküdar vapuruna bindi Şamlı bir çocuk. 
Bir güvercin yükseldi yeni camiiden, 
Eminönüye baktı, 
Göğe hayallerini astı. 
Merhametsiz tüfeklerin acı türkülerine; 
Kulaklarını tıkadı. 

Temiz bir gökyüzü ve gökkuşağı hayali, 
Onu da evinden attı diktatörün biri. 
Gorniçetliler biliriz sürgünün ne olduğunu, 
Nice kez zincire vuruldu şanlı Türk budunu. 
Anadolu sen ne güzel bir yurtsun. 
Garibanın, fakirin, çocukların umudusun... 
 

Bu kapitalist jandarmalar adalet getirmez, 
Dolardan seccade yapan müslümandan hayır gelmez.
Diktatör dediğin, kanlı tahtlarda oturur, 
Özgürlük borç para değil! Kimseler vermez. 

Üsküdar vapuruna bindi Şamlı bir çocuk. 
Simidimi ortadan böldüm, 
Ortasından paylaşıldı özgürlüğüm. 
Mazide kalacak kara günlerin küçüğüm.
Bir savaşı bile siler! 
Karanlıkları delen gülücüğün...


Emre Erden/Mavi Şair 

Bu şiiri Üsküdar'a giderken vapurda gördüğüm Şamlı çocuğa ve tüm yurtlarını kaybetmiş çocuklara armağan ediyorum.