Üstelik hastaydı da!

Ne aradı ne sordu üstelik hastaydı da

Ararım demişti oysa ama o aramadı.

Ya ölseydi, öldüğünü nerden bilecekti.

Kime soracaktı, ya da sorar mıydı acaba?

Onu bile kestiremiyordu bak.

Sahi!!

‘’Ben ölsem ağlar mısın bana?

Benim için akıtır mısın gözyaşlarını o kara gözlerinden

Beni ebediyen kaybetmenin acısını taşır mısın yüreğinde

Bir daha sesimi duyamayacağın gerçeği seni ne kadar korkutur’’

Diye sorular sıralayıverdi peşi sıra kendince.

İşte o aramadı ya ölüm gibi bir şey oldu

Ama korkma ölen yoktu zaten.

Belki de ölen o an içinde ki sendin.

Özdemir Asaf’ da böyle demiş

‘’Geleceğim bekle dedi gitti.

Ben beklemedim, oda gelmedi.

Ölüm gibi bir şey oldu. Ama kimse ölmedi’’

O da ‘’Arayacağım dedi. Aramadı.

Ama o hep bekledi, ama o yinede aramadı,

Üstelik hastaydı da.

Bana da ölüm gibi geldi ama ortada ölen yoktu’’

Şimdi telefonlar hep çalıyor

Ama çalan zillerin hiçbiri sen değil artık.