Uzay boşluğunda tek başına

Uzayın sonsuz boşluğunda tek başına kalmak yalnızlığın ve çaresizliğin en somut şekli olabilir mi? İnsanın aklından ne tür düşünceler geçer? Meksika asıllı yönetmen Alfonso Cuaron bu ürkütücü hayali, muhteşem bir görsellik içinde sunuyor. Yönetmen ve kamera virtüözü Emmanuel Lubezki başkanlığındaki görsel ekip, uzayda yerçekiminden yoksun düşüşü, gerçeğe uygun bir devinim içinde çekebilmek için dört yıl süreyle teknolojik çalışma yapmış. Sonuçta Avatar’dan sonra sinemada yeni görsel devrim olarak alkışlanan sahneler ortaya çıkmış. Imax ve 3D desteğini kullanan kameranın, dans eder bir koreografi içinde salındığı anlar seyirciyi büyülüyor. 

İlk bölümde uzay istasyonunda ortaya çıkan bir kaza sonrası, kadın ve erkek iki astronot uzayın sonsuz boşluğunda asılı kalırlar. İkinci bölümde ise kurtuluş mücadelesi başlar. Sadece iki karakterin yer aldığı filmde Sandra Bullock ve George Clooney, böylesine ürkütücü bir boşlukta birbirine destek olmaya çalışan iki astronotta çok iyiler. Bullock, Oscar’ı bir kez daha götürürse şaşırmamak lazım.

Öykünün aksiyon ekseni dışında ”yaşamın anlamına ne karar veriyor ? ” sorusu filmin yansıtmak istediği ruhun aynası.  Bilimkurgu türünün “2001-Uzay Macerası”, “Solaris” gibi klasiklerinin veya “Ay-Moon”  gibi yenilerin izinden gitmek, kişisel geçmişi, bilinçaltını, insan bedeni/ makine ilişkisini keşfetmeye çalışmak, bu konular üzerinde düşündürmek istiyor. Görselliğin yeni, düşüncenin ise “eski” olduğu bir proje “Yerçekimi”. Bullock'un canlandırdığı astronot Ryan geçmişi ve bugünüyle oldukça klişe damarlardan beslense de, sonuç oldukça etkileyici....

  “Yerçekimi-The Gravity” bu yılın ve bilimkurgu türünün en başarılı filmlerinden birisi olmaya aday.